Ten przepiękny okaz Kamei został wykonany w okresie rokoko - jest to oryginał z ok. 1720 roku czyli mamy tu przedmiot z przed 300 lat. Wspaniałe wykonanie w kaboszonie z wielką dbałością o szczegóły i odzwierciedlenie okresu w którym została wykonana. Kamea została oprawiona w srebro bez puncy ale potwierdziliśmy kwasowo.

W okresie renesansu wielu wybitnych artystów zajmowało się rzeźbieniem gemm, wzorując się na starożytnych twórcach. Stworzyli nie mniej piękne miniaturowe dzieła sztuki. Najbardziej poszukiwane okazy wychodziły spod palców Celliniego, Ottavio Miseroniego, Jana Jakuba Caraglio, Jacopa da Trezzo. Król Henryk IV miał na swoje rozkazy całą plejadę twórców: Guillame Dupres, Olivier Corode i Julien de Fontanay. Cesarze korzystali z usług kilku pokoleń rodziny rzeźbiarzy Miseroni. Kamee były jednak kosztowne, toteż robiono ich kopie w szkle, wosku, laku i innych materiałach.

Fascynacje rzeźbionymi kamieniami były tak wielkie, że w Italii nadawano pięknym dziewczętom imię Gemma, oznaczającego po łacinie ów rzeźbiony kamień. Wierzono, że Afrodyta wyrzeźbiona w kamieniu przynosiła siłę, Atena mądrość, a Zeus władzę i potęgę. W epoce baroku lubowano się szczególnie w przypominaniu scen mitologicznych w malarstwie i rzeźbie, nic więc dziwnego, że nadal ryto je w kamieniach dekoracyjnych.

W XVIII wieku nadal uważano, że kamee są bardzo wytworną ozdobą kobiecego stroju. Komponowano więc z nich diademy i naszyjniki, umieszczano je w oprawach kosztownych wachlarzy. Wielką wielbicielką gliptyki była markiza de Pompadour. Łożyła na wykształcenie wybitnego rzeźbiarza kamieni, Jacques Guay. Do tej pory można oglądać w muzeach kamee, pochodzące z jej kolekcji.

Rozmiar i szczegóły:

Materiał: Srebro i kamea z muszli morskiej

Rozmiar: wysokość 5,30cm x szerokość 3,84cm x grubość 1,22cm

Waga: 12,04g

Stan: bardzo dobry jak na swój wiek

Numer: S0513