TEOLOGIA PRAKTYCZNA

tom 2 - 2001

Rozwój teologii pastoralnej, szczególnie w ostatnim półwieczu, przyczynił się do zerwania z dotychczasową koncepcją tej dyscypliny, koncentrującą się głównie na kapłanie i jego duszpasterskich obowiązkach. Nowe, eklezjologiczne ujęcie teologii pastoralnej, teraz nazywanej również teologią praktyczną, podmiotem i przedmiotem swego zainteresowania czyni Kościół w jego pełnym osobowym składzie, a więc nie tylko duchownych, ale także świeckich wiernych. Mimo ugruntowania takiego rozumienia teologii pastoralnej, zarówno w dokumentach Soboru Watykańskiego II jak również w późniejszym prawodawstwie kościelnym, teoria i praktyka Kościoła lokalnego w Polsce pozostawia w tym względzie wiele jeszcze do życzenia.