Mistyczne doświadczenie św Ignacego z Loyoli po raz pierwszy odczytane w całości przedstawia go jako autentycznego mistyka w działaniu, który potrafił przełożyć je na język praxis i które jest najważniejszą cechą jego duchowości. Dotychczasowe opracowania nie doceniały tego wyrazu jego życia duchowego. Co więcej, w niektórych kręgach Ignacy uchodzi wyłącznie za wielkiego ascetę, a nie widzi się w nim mistyka, którego przesłane jest wciąż aktualne.