Występowanie:
Afryka: Jezioro Wiktorii w Ugandzie

Wielkość:
9,3 cm

Cechy charakterystyczne:

W naturalnym biotopie żyje na głębokości od 1 do 8 metrów, często na głębszych obszarach, ale także na obszarach z obfitymi roślinami wodnymi.

Astatotilapia nubila wykazuje umiarkowaną agresję wewnątrzgatunkową. Jest bardziej kompatybilna z innymi gatunkami. Samce mogą stać się bardzo agresywne w starszym wieku.

Samiec ma całe ciało niebiesko-czarne, rozpościera się na czarnych poprzecznych pasach, które nie zawsze są widoczne. Czasami występuje również przerywana ciemna podłużna plama rozciągająca się od skrzeli do podstawy ogona. Poniżej płetwy grzbietowej, złamana ciemna plama biegnie do końca płetwy grzbietowej. Płetwa grzbietowa jest czarna z niebieskawym odcieniem i czerwoną obwódką, płetwa odbytowa czerwona, rozjaśniona w obszarze żółtych atrap jajowych. Płetwa ogonowa jest szeroka i czerwona. Płetwy piersiowe są czarne. Samica ma ciało blado-szare z ciemnym podłużnym pasmem. W płetwie odbytowej są małe, blade, żółtawe atrapy jajowe.

Astatotilapia nubila jest raczej owadożercą. Żywi się głównie owadami i ich larwami. W niewoli zjada wszystkie popularne pokarmy dla ryb: pokarm w postaci płatków, czarno larwy komarów, mysis, artemię, granulaty dla pielęgnic, spirulinę i skorupiaki.

Warunki hodowlane:

Akwarium raczej dużych rozmiarów z piaszczystym podłożem. Duże skały lub korzenie i niektóre twarde rośliny wodne tworzą dobre środowisko dla tej pielęgnicy.
Parametry wody: pH: 7,5 – 8,5 dH: 10°; Temperatura – 24-28°C

Rozmnażanie:
Gatunek ten hodowany w akwariach jest bardzo płodny i chętnie przystępuje do tarła. Jego aktywność rozrodcza często prowadzi do krzyżowania się tych ryb z innymi gatunkami w akwariach. Ryby te chętnie odbywają tarło z blisko spokrewnionymi gatunkami, co może prowadzić do hybrydyzacji, zalecana jest duża ostrożność w ich łączeniu, zwłaszcza z gatunkami o podobnym ubarwieniu jak np: Lithochromis xanthopteryx, Haplochromis sp. „tipped blue”, Mbipia mbipi czy Pundamilia igneopinnis. Sporadycznie zaobserwowano u tego gatunku kilkudniową inkubację ikry przez samce, co jednak nigdy nie kończyło się pełnym rozwojem ikry, którą samiec ostatecznie połykał. Inkubacja w pysku samicy trwa 14-20 dni po czym jest wypuszczanych około 20-60 młodych.