ŻYWY OCET JABŁKOWY
W occie jabłkowym znajdują się enzymy, aminokwasy, pektyny, związki polifenolowe (kwas galusowy, katechiny, epikatechiny, kwasy: chlorogenowy, kawowy i kumarowy w łącznej ilości 400 – 1000 mg/l) oraz niewielkie ilości witamin i składników mineralnych: witamina B1, witamina B2, witamina B3, witamina B5, witamina B6, biotyna, kwas foliowy i witamina C, a także sód, fosfor, potas, wapń, żelazo i magnez.

Działanie:
• antybakteryjne,
• przeciwgrzybicze,
• obniża poziom cukru we krwi,
• wspomaga odchudzanie,
• zmniejsza łaknienie,
• poprawia pracę serca,
• wzmacnia odporność,
• redukuje łupież,
• obniża cholesterol,
• chroni przed nadciśnieniem.

Zastosowanie
• 1 łyżka octu jabłkowego wymieszana ze szklanką wody podczas spłukiwania włosów nadaje im
połysk.
• Częstą przyczyną refluksu i zgagi jest zbyt zasadowe środowisko żołądka. Picie szklanki wody z 1
łyżką octu jabłkowego łagodzi palenie w przełyku.
• Ocet jabłkowy z wodą stymuluje wydzielanie enzymów trawiennych i pomaga w niestrawności.
• Woda z octem jabłkowym pita na czczo może zapobiegać zaparciom.
• Dzięki swoim właściwościom przeciwbakteryjnym rozcieńczony ocet jabłkowy może służyć jako
naturalny dezodorant i tonik do twarzy.
• Ocet jabłkowy można stosować jako płukankę na ból gardła. Należy użyć 1/3 szklanki octu,
uzupełnić wodą i płukać gardło kilka razy dziennie.

Przeciwwskazaniem do spożywania octu są następujące schorzenia:
• zapalenie błony śluzowej żołądka,
• zapalenie dwunastnicy,
• wrzody żołądka,
• wrzodzejące zapalenie jelita grubego,
• choroby wątroby,
Nie zaleca się również picia octu jabłkowego osobom przyjmującym leki na obniżenie poziomu cukru we krwi oraz kobietom w ciąży.
Dietetycy zalecają, aby spożycie roztworu octowego ograniczyć do dwóch dawek dziennie. Warto jednak zaznaczyć, że w przypadku kiedy pierwszy raz sięgamy po ocet jabłkowy, dobrym rozwiązaniem jest picie roztworu raz dziennie, na czczo. Następnie po dwóch tygodniach można stopniowo wdrażać picie octu dwa razy dziennie.
Butelka 330 ml.