SZYBKOWAR 12 L + DESTYLATOR Z WĘŻYKAMI DO WODY
Uniwersalne urządzenie o funkcji destylatora i szybkowaru o pojemności 12L. Zapewni czystą destylację i szybkie gotowanie. Dzięki zawartej w zestawie chłodnicy świetnie sprawdzi się podczas destylacji wody i innych związków chemicznych. Może być również wykorzystywany jako typowy szybkowar w domowej kuchni.

ZESTAW FIRMY BIOWIN ZAWIERA:

Aparat destylacyjny:

chłodnica ze stali nierdzewnej, wąż do podłączenia odpływu i dopływu wody.

Szybkowar:

szczelny garnek, w którym w czasie gotowania potraw następuje wzrost ciśnienia, powoduje to wzrost temperatury wrzenia wody i przyspieszenie procesu gotowania, dno naczynia pobiera błyskawicznie już najmniejszą ilość energii, która jest rozdzielana równomiernie na całą powierzchnię dna i tam magazynowana, przyspiesza proces gotowania co pozwala na oszczędność czasu i energii oraz zmniejsza ilość substancji wymywanych z potraw, wykonany jest ze stali nierdzewnej, przystosowany jest do kuchenek gazowych, elektrycznych, ceramicznych i indukcji.

Uwaga!: Proces destylacji należy prowadzić pod nadzorem.

Wystawiam faktury VAT.

Nasz destylator do bimbru typu PotStill to typ destylatora dedykowany do produkcji destylatów smakowych (owocowych, zbożowych, czy aromatyzowanych) o średniej mocy 65-70%. Tak mocny destylat rozcieńcza się następnie wodą - w zależności od indywidualnych preferencji, najczęściej do mocy 40-55%.

Na potstilu nie wyprodukujemy za to czystego spirytusu 96% (do tego służy kolumna rektyfikacyjna - tj. aparatura do destylacji wielostopniowej). Ale to nie znaczy, że potstill to sprzęt o ograniczonym zastosowaniu. Przy zastosowaniu dodatkowego wyposażenia (tzw. dostawki refluxowej, która u nas jest standardowym wyposażeniem), na potstilu przygotujemy mocny bimber o mocy około 90% (zobacz wpis: JAK DESTYLOWAĆ NA POTSTILU cz.2 - BIMBER 90%).

W niniejszym opisie, koncentrujemy się na tym, do czego potstill jest przeznaczony - na destylacji smakówek.
Destylacja Smakówek
Istnieje wiele różnych możliwości prowadzenia procesu destylacji - nie ma jednego, preferowanego przez wszystkich kanonu. Każdy sposób daje nieco inny produkt finalny. Poniżej opisujemy bazową metodę destylacji, która w miarę zdobywania doświadczenia może, a nawet powinna być adoptowania do własnych preferencji smakowych. Na samym końcu wpisu podajemy kilka wariantów, jak można eksperymentować, destylując na potstilu.

Pamiętajmy, aby uzyskiwać świetne wyniki, należy pamiętać o zachowaniu sprzętu w czystości (Tutaj wpis JAK DBAĆ O SPRZĘT).

Sam proces destylacji na destylaty smakowe, można podzielić na 5 etapów:

Rozgrzewanie
Ustalenie docelowej mocy grzania
Odbiór przedgonów
Odbiór serca
Odbiór serca z refluxem
Odbiór pogonów


1. ROZGRZEWANIE:
Gdy termometr na głowicy zacznie zbliżać się do 50st C, otwieramy obieg wody do chłodnicy głównej. Z chłodnicy nie mogą wydobywać się żadne pary (jeśli się wydobywają – jest za mały obieg wody lub grzejemy za dużą mocą i należy ją zmniejszyć).
Temperatura rośnie - ciecz w kotle się gotuje, ciepło dociera do chłodnicy - temperatura na głowicy pokazuje zwykle około 80st C - destylator jest cały rozgrzany, pracuje z pełną wydajnością, i poprzez chłodnicę zaczynają lecieć przedgony.

W tym momencie kontrolnie sprawdzamy temperaturę gotowania nastawu (tj. temperaturę na termometrze w kotle). Ta temperatura zależy od mocy nastawu - im mocniejszy nastaw, tym temperatura gotowana jest niższa. Dzięki tej właściwości możemy więc łatwo sprawdzić, czy moc gotowanego nastawu jest taka, jaką zakładaliśmy. Wystarczy nanieść temperaturę z kotła, na wykres, tzw. rybkę destylacyjną (zobacz RYBKA DESTYLACYJNA - JAK CZYTAĆ WYKRES).

Przykładowo, jeśli gotujemy nastaw o mocy 15%, temperatura gotowania powinna wynosić około 85-86st C. Jeśli jest niższa, warto przeanalizować, dlaczego nastaw jest słabszy niż zakładaliśmy, i zastanowić się nad poprawą w przyszłości (zobacz wpis: JAK PRZYGOTOWAĆ DOBRY NASTAW).

2. USTALENIE DOCELOWEJ MOCY GRZANIA
W doborze mocy, obowiązuje generalna zasada: Im niższa moc grzania, tym wolniejsze tempo odbioru, ale za to wyższa jakość destylatu. Należy znaleźć złoty środek, zależnie od własnych upodobań, oczekiwań oraz efektywności czasowej i ekonomicznej. Moc z jaką gotujemy nie może być jednak za niska - wsad nie może przestać się gotować (bo wtedy odbiór destylatu zostanie zatrzymany).

Po ustaleniu docelowej mocy grzania, przechodzimy od odbioru 3 następujących po sobie frakcji destylatu: przedgonów, serca i pogonów (więcej o frakcjach destylatu, ich rozpoznawaniu i określaniu znajdziesz w wpisie: PODSTAWY DESTYLACJI DLA POCZĄTKUJĄCYCH)


3. ODBIÓR PRZEDGONÓW
Z ujścia chłodnicy, zaczynają lecieć przedgony. Jeśli posiada się papugę, można jej jeszcze nie montować - tak, aby przedgony jej nie zanieczyszczały. Idealnie jeśli papugę zamontujemy bezpośrednio po odebraniu przedgonów, a przed odbieraniem serca.

Odbiór przedgonów następuje dość szybko (kilka minut)
Ilość przedgonów w nastawie jest różna dla różnych owoców czy zbóż. Bezpiecznie jest zebrać nieco więcej przedgonów (ok. 100-120 ml przedgonu na każde 10 litrów wsadu). Można też organoleptycznie sprawdzić przedgon - rozetrzeć mała ilość na palcach i powąchać, czy nie czuć jeszcze obcych frakcji (zwł. acetonowych - zapach przypomina zapach zmywacza do paznokci).

4. ODBIÓR SERCA
Po frakcji przedgonów, dokonujemy cięcia - czyli przechodzimy do odbioru frakcji właściwej (serca). Oczywiście odbieramy do osobnych pojemników. Przeciętnie, pierwsze odbiory dają destylat o mocy około 80% (dla wsadu o mocy 15%).

Na bieżąco kontrolujemy odbiór destylatu, do momentu, gdy trzeba będzie wykonać kolejne cięcie, tj. gdy serce skończy się, a zaczną skraplać się pogony. Najczęściej następuje to wtedy, gdy odbierana moc spada poniżej 60% - i tą wartość wszyscy początkujący powinni przyjąć jako punkt cięcia. Należy wtedy odstawić pojemnik z sercem, i podstawić pojemniki do odbioru pogonów.

Cięcie serca

Mimo że ogólnie uznaje się granicę 60%, aby wykonać cięcie i przejść do odbioru pogonów, to często przedłuża się moment cięcia i dokonuje go, gdy odbierana moc osiąga 58, 55% a nawet niżej. Ustalenie własnego punktu cięcia, wymaga jednak trochę doświadczenia (nie rekomendujemy go początkującym). Na właściwy punkt cięcia wpływa bowiem kilka czynników:

Punkt cięcia najlepiej więc ustalać organoleptycznie: Gdy destylat zejdzie poniżej 60% mocy, często próbować i oceniać zapach próbki i samemu ustalić, czy to już właściwa pora na kolejne cięcie i zbieranie pogonów. Tą wiedzę zdobywa się wraz z doświadczeniem i hektolitrami przerobionych nastawów/zacierów.

Można zrobić jeszcze inaczej: gdy moc zejdzie poniżej 60%, podstawić nowe naczynie na destylat, i zbierać do mocy około 57%. Następnie do kolejnego naczynia zbierać moc 57-55%, do jeszcze kolejnego 55-52%, etc. Następnie, po zakończeniu destylacji, ocenić organoleptycznie każde naczynie i ustalić, którą zawartość uznajemy jeszcze za serce


Gdy uznamy więc, że serce już się skończyło, dokonujemy cięcia - zmieniamy pojemniki i przechodzimy do odbioru pogonów.

4a. ODBIÓR SERCA Z REFLUXEM
Gdy uznajemy, że przestajemy odbierać serce (niezależnie od tego, czy zrobimy to przy mocy 60% czy niższej) - mamy jeszcze jedną alternatywę, zanim przejdziemy do odbierania pogonów. Jeśli nasz potstill posiada reflux (nasze potstile posiadają go w standardzie), możemy go w tym momencie uruchomić. Uruchomienie polega na puszczeniu na reflux wody, przy czym obieg musi być niewielki, bo nawet mały obieg mocno wpływa na pary w kolumnie.

5. ODBIÓR POGONÓW
Po odbiorze serca, przechodzimy do pogonów (przy czym w sytuacji, gdy odebraliśmy serce wraz z refluxem, może się okazać że pogonów już w ogóle nie będzie i ten etap pominiemy).

Prowadzimy odbiór pogonów do osobnychojemników, aż do momentu zakończenia destylacji. Najczęściej będzie to wtedy, gdy odbierana moc spada 25% - temperatura na kotle osiąga w tym samym czasie 98-99 st C. Jest to sygnał, że w kotle pozostały już głównie woda oraz frakcje ciężkie, których nie potrzebujemy nawet w pogonach.

W odróżnieniu od produkcji spirytusu, gdzie przy dobrze prowadzonym procesie pogonów jest mało, w przypadku destylatów owocowych - pogonów zbierzemy całkiem sporo. Na każdy litr serca, możemy mieć około 0.3-0.5 l pogonów w zależności kiedy wykonamy cięcie.

JAK EKSPERYMENTOWAĆ
Przy destylacjach smakowych, żeby uzyskać najlepsze dla siebie wyniki smakowe i zapachowe uzyskiwanych trunków, warto eksperymentować z:

ZAKOŃCZENIE
Na koniec każdej destylacji, dobrze jest zapisać szczegóły procesu: co destylowaliśmy, jaką ilość, czas destylacji, ilość i moc pozyskanych frakcji. To znakomita baza do późniejszych analiz i zdobywania doświadczenia.