Z brzucha Marta Wesołowska reportaż
Stan bardzo dobry widoczny na zdjęciach
Okładkę projektował Piotr Kultys
Zdjęcie na okładce Tadeusz Późniak
Redaktor Barbara Szymańska
Redaktor techniczny Anna Żołądkiewicz
Korektor Zenaida Socewicz-Pyszka
ISBN 83-207-0025-6
Państwowe Wydawnictwo, Iskry", Warszawa 1979 r.
Wydanie I. Nakład 10 000 + 300 egz.
Ark. wyd. 8,3. Ark druk. 11.
Papier druk. mat. kl. IV, 70 g, 70 × 90.
Druk ukończono w marcu 1979 r.
Gdańskie Zakłady Graficzne.
Copyright by Marta Wesołowska Warszawa 1979
W „Polityce", macierzystej redakcji autorki, mawiają, że gdzie diabeł nie może, tam Wesołowską pośle. W swych reportażach, jak to sam czytelnik oceni, autorka nie cofa się przed najszczelniej zamkniętymi bramami. Urodzona o kilka lat wcześniej niż „Polityka" (w 1946 roku), skończyła wydział prawa Uniwersytetu arszawskiego, ale jej prawdziwym powo-łaniem okazało się dziennikarstwo. Laureatka wielu nagród (m. in. konkursu im. Hanki Sawickiej, im. Franciszka Gila, Krajowej Rady Kobiet, nagrody klubowej SPD i innych).
Tak powiedział lekarz. Raczej tak. Na
wszelki wypadek zrobimy próbę.
Dawniej robiło się próby na żabach. Żaba potraktowana moczem kobiety ciężarnej wpadała w macierzyńską furię i składała jaja. Niesłuszne podejrzenie objawiało się żabią apatią. Dziś żaby prawie wyszły z użycia. Zastąpił je specjalny pre-parat: jeżeli osad utworzy czerwony pierścień, mówi się, że gravitest dał wynik pozytywny.
Co też się i stało.
Pierwsze wskazania praktyczne były proste. Unikać papierosów, alkoholu, mocnej kawy, silnych wrażeń, nerwów, ciężarów dźwigania, długiego stania. A w ogóle to jak gdyby nigdy nic. Było to proste, ale tylko pozornie. Zaraz pojawiły się wątpliwości.
Pracę mam,jeżdżącą", różnymi środkami komu-nikacji, od furmanki do samolotu. Wolno?
Pływanie? Gimnastyka? Stołówkowe jedzenie może być czy jakaś dieta? I różne inne rzeczy. Okazuje się nagle, że człowiek pojęcia nie ma o zasadach funkcjonowania i obsłudze własnego organizmu w stanie odmiennym. Bo niby skąd ma mieć; w szkole tego nie uczą, „ciąża, poród", zawsze to brzmiało zawstydzająco. Gorzej od