Sprzedaż wyłącznie wysyłkowa za pośrednictwem bezpiecznych przesyłek OLX.
Oferujemy tylko nowe produkty – każdy z nich ma już maksymalny rabat, dlatego ceny są ostateczne i nie podlegają negocjacji.
Brak możliwości odbioru osobistego.
Potrzebujesz kilka rzeczy z naszych ogłoszeń? Napisz do nas!
Zbierzemy wszystko i wyślemy w jednej paczce

Masz problem ze znalezieniem innych naszych ofert w sklepie, ponieważ na OLX obowiązuje limit 1000 ogłoszeń?
To żaden problem! Wystarczy, że:

Zmienisz lokalizację na Ostrów Wielkopolski , Dolnośląskie

W wyszukiwarce ustawisz:
- Firma
- Nowe
- Kategoria: Książki

Dzięki temu powinny wyświetlać się wyłącznie nasze ogłoszenia i z łatwością znajdziesz interesujące Cię pozycje!

Wyspa niechcianych kobiet
78792B02608KS
- Autorzy: Komosa-Styczeń Agata
- Język wydania: polski
- Oprawa: Twarda
- Wydanie: 1
- Rok wydania: 2025

W połowie XIX wieku Dania rozpoczęła realizację ogromnego projektu: budowy państwa dobrobytu, velfærdsstaten. Ubogim zagwarantowano wsparcie, jednak każdy, kto korzystał z państwowej pomocy, był tymczasowo pozbawiony praw wyborczych – bo jeśli ktoś nie jest zdolny się utrzymać, nie powinien decydować o wspólnych sprawach. Aby system działał, większość obywateli musiała pracować. Osobom słabym – fizycznie, intelektualnie lub „moralnie” – trzeba było pomóc stać się produktywnymi członkami społeczeństwa. A jeżeli było to niemożliwe, należało je odizolować, by nie wywierały zgubnego wpływu na resztę. W 1923 roku na wyspie Sprogø powstał ośrodek, w którym przez czterdzieści lat umieszczano „kłopotliwe” dla państwa kobiety: uznane za rozwiązłe czy opóźnione w rozwoju. Mogły tu żyć i pracować. Miały zapewnioną opiekę lekarską, dostęp do radia i projektora filmowego, wolno im było wybierać własne kosmetyki. Jeśli tak zadecydowała dyrekcja, były sterylizowane. Większości z nich nigdy nie udało się wrócić do normalnego życia. Czy Sprogø było miejscem opresji i poniżenia – czy postępowym jak na swoje czasy eksperymentem? Agata Komosa-Styczeń nie feruje wyroków, nie potępia ani nie usprawiedliwia. Próbuje natomiast odpowiedzieć na pytanie, jakie wnioski duńskie państwo wyciągnęło ze swojej historii.