Książka z prywatnej biblioteczki sprzedającego. Stan jak na zdjęciach.

Krzysztof Baranowski opisuje swoje przygotowania i udział w regatach, najpierw na Bałtyku, a potem przez Atlantyk.
Jest to relacja z przygotowań do Transatlantyckich Regat Samotnych Żeglarzy i opowieść o udziale w tych regatach. Wicie, że nazwa jachtu "Polonez" wybrano podczas plebiscytu telewizyjnego.

Wracając do książki, pierwsze Transatlantyckie Regaty Samotnych Żeglarzy (The Observer Singlehanded Transatlantic Race) zgromadziły na starcie w roku 1960 pięciu zawodników. Cztery lata później startowało już piętnastu, a w roku 1968 trzydziestu pięciu. W następnym roku Polski Związek Żeglarski otrzymał od Krzysztofa Baranowskiego propozycję udziału w tych regatach polskiego żeglarza. Projekt dotyczył wszystkich polskich kapitanów jachtowych, którzy chcieliby wziąć udział, ale zgłosiło się tylko 15, w tym jedna kobieta - Teresa Remiszewska. W efekcie wieloetapowych elminacji (zdrowie, kondycja, umiejętności żeglarskie) wygrał Baranowski, ale w regatach wystartowała również sponsorowana przez Marynarkę Wojenna Teresa Remiszewska n jachcie "Komandor" i Zbigniew Puchalski na własnym jachcie "Miranda". W międzynarodowym światku żeglarskim zawrzało, gdyż był to pierwszy występ żeglarzy spoza żelaznej kurtyny wzmocniony jeszcze udziałem Richarda Konkoleskiego z Czechosłowacji na jachcie "Nike".

W roku 2013 Fundacja Szkoła pod Żaglami Krzysztofa Baranowskiego wznawia tę pozycję w przeddzień startu w Transatlantyckich Regatach Samotnych Żeglarzy kolejnego polskiego uczestnika (po prawie 30 letniej przerwie), Krystiana Szypki.