Na obrazie ukazano kompozycję przypominającą abstrakcyjne przedstawienie słońca. Centralnym punktem jest okrąg z koncentrycznymi liniami, które symbolizują promienie i energię rozchodzącą się od środka. Całość otoczona jest dynamicznymi, wydłużonymi, promieniującymi liniami, które rozchodzą się od środka na zewnątrz. Użyte kolory to głównie ciemny, niemal czarny odcień z akcentami złota, co dodaje pracy tekstury i wrażenia trójwymiarowości. Złote elementy podkreślają intensywność promieni, nadając obrazowi kontrast i głębię. Całość tworzy teksturalną, trójwymiarową strukturę. Rozchodzące się na zewnątrz promienie wskazują na ekspansję energii, sugerując ruch, rozwój i wpływ na otaczającą przestrzeń.

Złote akcenty w ciemnym tle symbolizują kontrast między światłem a ciemnością, między życiem a pustką, co jest metaforą dla dualizmu w naturze: dnia i nocy, życia i śmierci, porządku i chaosu. Słońce symbolizuje życie, boskość, oświecenie, a także początek nowych cykli. Zastosowanie złotych elementów na tle czerni podkreśla świętość i majestat tego źródła światła.

Obraz jest również refleksją nad ludzką egzystencją i naszą potrzebą dążenia do oświecenia, wiedzy lub wyższego celu.

Technika: impasto
Materiały: farby akrylowe, gładź.
Wymiary: 70 x 50 cm
Autorka: Justyna Lulińska