Pozycja prezentuje teoretyczne i metodologiczne problemy pedagogiki porównawczej, przedstawia jej teorie, koncepcje oraz rys historyczny, a także znaczenie i funkcje. Opisuje także europejską politykę kształcenia, zasady polityki edukacyjnej i rozwojowe trendy kształcenia w krajach UE.
Ludzie już od epoki antycznej interesowali się tym, jak kształcą się ludzie innych narodów, jak owo kształcenie organizują i jakim celom ono służy. Owo zainteresowanie wypływa z rozpoznania, że rozwój cywilizacji ludzkiej jest kierowany tym, czego i jak ludzie uczą się w swoich instytucjach kształcących. Jest oczywiste, że systemy edukacyjne w różnych krajach także współtworzą osobowości ludzi oraz los całych narodów – stąd tak wielkie zainteresowanie edukacją. Z drugiej strony owo zainteresowanie motywowane jest zrozumieniem, że kształcenie w ramach jednego kraju czy regionu rozwija się i wzbogaca tym, co użytecznego potrafią reprezentanci danego kraju czy regionu rozpoznać i przyjąć z edukacji realizowanej w innym państwie.