Pani w szkole zawsze uczyła Was, że poezja ma głębię? Nas też. Jeżeli zanurzyć się za bardzo, to jeszcze można nie wypłynąć – niedotlenienie mózgu murowane. Wiersze zrozumiałe same przez się Guya Bennetta nie mają głębi. Są płaskie jak kartka papieru, na której zostały wydrukowane. To powierzchnia tekstu, po której można się ślizgać jak po lodowisku – podobna frajda, ale nie trzeba wypożyczać łyżew. Już nigdy nie będziecie musieli zadawać sobie pytania: „Co poeta miał na myśli?”. Bennett sam Wam odpowie. A właściwie to nie musi. To się rozumie samo przez się