Książka pt. „Wielkie kultury świata. Mezopotamia” nie jest typowym podręcznikiem akademickim chociaż jest zalecana przez wykładowców uniwersyteckich, jako literatura obowiązkowa bądź pomocnicza. Celem jej jest przedstawienie „wyżyn ludzkich osiągnięć w Mezopotamii i na Bliskim Wschodzie na tle geografii regionu”. Całość rozważań obejmuje okres ok. 10 000 lat i została podzielona na trzy zasadnicze części, w których omówiono kolejno: część pierwsza - osady wczesno rolnicze, część druga – miasta, część trzecia – imperia. Ponadto, omawiając główne zagadnienie, w każdej części zawarte zostały także wybrane zagadnienia, uszczegóławiające zasadniczy temat, przedstawiono omawiane stanowiska archeologiczne, zamieszczono stosowne listy królów oraz map, które przybliżają geografię omawianego regionu.