Analiza obrazów jako sposób udzielania odpowiedzi na pytania badawcze okazuje się w pedagogice, a może ogólniej - w badaniach społecznych, zabiegiem wciąż nieczęstym. Uważne oglądanie obrazów łączy się z refleksją na temat sposobów, za pomocą których przedstawiają bardzo konkretne wizje różnych dostępnych kategorii społecznych oraz aktywności ludzkiej w heterogenicznych obszarach życia. Chciałbym podkreślić, że wtórnym pozostaje fakt, jak obrazy wyglądają, a istotnym, jak się je ogląda. Patrzymy nie tylko za pomocą oczu. Widzenie związane jest z wiedzą, co sugeruje, że oko naiwne nie istnieje, że obrazy obejmujemy również słowami, procesami poznania, a także kategoriami myślowymi. Zagadnieniami fundamentalnymi pozostają pytania: jak patrzymy? jak opisujemy to, co widzimy? na jakiej podstawie dokonujemy interpretacji?
Rafał Ireneusz Wawer