Akcja dramatu rozgrywa się w nocy z 20 na 21 listopada 1900 r. Miejscem akcji jest dworek Włodzimierza Tetmajera i jego żony Anny, we wsi Bronowice pod Krakowem. Utwór nawiązuje do autentycznego wydarzenia, tj. wesela poety Lucjana Rydla z chłopką Jadwigą Mikołajczykówną. Dramat Wesele to diagnoza kondycji społeczeństwa polskiego i związanych z nią szans odzyskania niepodległości. Jest kontynuacją dramatów romantycznych. Wesele składa się z trzech aktów. Akt I jest aktem realistycznym, napisanym w konwencji komedii realistycznej, akt II jest natomiast aktem symboliczno – wizyjnym, a obie te konwencje przeplatają się w akcie III. Autor przedstawia sytuację duchową narodu, nawiązując m.in. do rzezi galicyjskiej z 1846 r. Wyspiański zmierzył się z pytaniem: Czy Polacy mogą odzyskać niepodległość, czy możliwe jest zjednoczenie narodu? Jednym z zasadniczych problemów ukazanych w dramacie jest obraz różnic istniejących pomiędzy modelami życia i tendencjami panującymi w społeczeństwie polskim, tu podzielonym na chłopów i mieszczan. Chłopi mają świadomość swej przynależności narodowej i są gotowi podjąć walkę o niepodległość, brak im jedynie odpowiedniego przywódcy. Natomiast inteligencja ma bardzo sielankowy i nieprawdziwy obraz polskości, wyrażanej często w pustych symbolach i gestach. Wesele Wyspiańskiego to jeden z najwybitniejszych polskich utworów dramatycznych.