Cześć, jestem Węgielek.

Mówią, że przypominam charta… I coś w tym jest. Mam długie łapy, smukłą sylwetkę, czarne jak węgiel futro i to spojrzenie – głębokie, spokojne, łagodne. Lubię ruch, lubię spacery, ale jeszcze bardziej lubię spędzać czas z człowiekiem. Po prostu być obok. Przytulić się, posłuchać głosu, poczuć, że jestem komuś potrzebny.

Jestem już seniorem, ale nie takim, który zapada się w cień. Mam jeszcze siłę, mam jeszcze serce, mam jeszcze nadzieję. A to znaczy, że mam wszystko, czego potrzeba, by zostać Twoim prawdziwym przyjacielem.

Kiedy do mnie mówisz – słucham. Kiedy mnie głaszczesz – rozkwitam. Kocham ludzi, dobrze dogaduję się z innymi psami, nie sprawiam kłopotów. Mam w sobie spokój i delikatność, której nie da się nauczyć – to coś, co przychodzi z doświadczeniem, ze spokojnym sercem.

W moim zachowaniu jest coś bardzo chartowatego – lubię się poruszać, ale nie potrzebuję maratonów. Wiem, jak odpoczywać. Wiem, jak być cicho obecnym. I wiem, jak mocno można kochać – nawet jeśli czasem brakuje słów, sił czy lat.

Wiem, że młodsze psy mają więcej energii, więcej czasu przed sobą. Ale ja mam coś innego. Mam wdzięczność. I tę cichą radość, która pojawia się, gdy ktoś patrzy na mnie z czułością. Wiem, że może nie zostanę z Tobą na długie lata. Ale te, które mi zostały, oddam Ci całe.

Bo to naprawdę coś wyjątkowego – być dla kogoś ostatnim, ale najwspanialszym domem.

Węgielek przebywa w schronisku Canis w Kruszewie (ok. 100 km od Warszawy i Białegostoku). Schronisko można odwiedzać w weekendy (10:00–15:00), można poznać psy i zabrać je na spacer.