Obraz przedstawia brzeg tajemniczego oceanu. Na pierwszym planie znajduje się złocista, piaszczysta plaża, która płynnie łączy się z falami wody. Fale są dynamiczne, białe grzywy rozbijają się o brzeg, a ciemnoniebieskie odcienie wody kontrastują z jasnym piaskiem.

Obraz ma wyraźną teksturę, która wzmacnia wrażenie ruchu fal oraz trójwymiarowości. Można odnieść wrażenie, że fale niemal rzeczywiście napływają na brzeg. Kolorystyka jest bardzo naturalna – ciepły piasek i chłodna, głęboka woda – co oddaje spokojną, ale jednocześnie dynamiczną atmosferę nadmorskiego krajobrazu.

Całość wydaje się być momentem uchwyconym w czasie, kiedy natura manifestuje swoją nieustającą cykliczność.

Piasek na obrazie symbolizuje stałość, ale jednocześnie przemijalność. To miejsce, na które woda ciągle napiera, a mimo to trwa. Jest to metafora ludzkiej egzystencji – tak jak piasek jest formowany i przemieszczany przez fale, tak nasze życie i doświadczenia są kształtowane przez zewnętrzne siły, choć zawsze wracamy do swojego fundamentu.

Kontrast między spokojnym, ciepłym piaskiem a dynamicznymi, chłodnymi falami symbolizuje również równowagę między stabilnością a zmiennością, między relaksem a działaniem. Fale przypominają, że nawet jeśli coś wydaje się stabilne (jak plaża), nieustannie podlega wpływom i zmianom.

Obraz budzi refleksje nad cyklami życia, przemijaniem i powracaniem do początku, a także nad harmonią pomiędzy człowiekiem a naturą – jesteśmy częścią większej całości, a morze i jego cykle przypominają o naszej związanej z naturą, organicznej kondycji.

Technika: impasto
Materiały: farby akrylowe i gładź
Wymiary: 40 x 30 cm
Autorka: Justyna Lulińska