Było sobie raz dziecko w czepku urodzone. Oprócz szczęścia i rozumu posiadało też apetyt, więc szybko opuściło swój czepek i udało się w świat.
Najpierw do przedszkola, gdzie bardzo się starało.
Starało się malować na kartce, a nie na stoliku. Starało się śpiewać i tańczyć.
Tak jak chciała pani, choć ręce i nogi dziecka chciały zupełnie inaczej.
Za to w leżakowaniu podobało mu się absolutnie wszystko! Oprócz leżenia.
Dziecko rosło, aż wyrosło z przedszkola i musiało udać się do szkoły. W tornistrze miało jedzenie i picie, a także latarkę i linę na wypadek, gdyby szkoła okazała się szkołą przetrwania.

Stron: 48