Terapia zajęciowa jest dyscypliną, która dynamicznie rozwija się na świecie. W Polsce także można zaobserwować jej przemiany. Terapia zajęciowa do niedawna kojarzona była w naszym kraju zwykle z arteterapią, co powodowało, że jej rola była umniejszana. Wykonywanie zawodu terapeuty również nie znajdowało uznania u polskich badaczy koncentrujących się na zawodach medycznych – stąd całkowity brak publikacji z tego zakresu.
Monografia ma charakter pionierski zarówno w zakresie prezentowanej teorii, jak i wyników badań własnych. Wpisuje się zatem w specyficzną niszę dotyczącą analizy aspektów wykonywania zawodu terapeuty zajęciowego w Polsce – socjalizacji do pełnienia roli zawodowej i jej atrybutów, kształcenia oraz percepcji zachodzących przemian ujmowanej z perspektywy aktywnych zawodowo terapeutów zajęciowych.