Talerz DEKORACYJNY Willeroy & Boch "Hennes-Bau" Luxembourg. Średnica 23,5cm

Opis historyczny
"HENNES-BAU" PRZED NAPRAWĄ W 1827 r. garbarz Jean-enri Eisen sus Niederfeulen uzyskał najbardziej strome pozwolenie na budowę budynku dla krzesiwa, wichury i tartaku, które były zasilane wodą potoku Feul. zbudował takie, ale sukces biznesowy nie powiódł się. Jean-Manri zmarł również w 1836 r. w wieku 5 lat. „Lonbau zastąpił w 1851 r. Surch Kasf en Jean-Pierre Berns, z Hennes-Mause zu Wiederfeulen (ten z” ea wspomniany już w 1350 r.; Hennes Johann) i został przeniesiony do nowego HEMNES-BAU "gensnnt. Górna część budynku służyła głównie jako magazyn, notabene także na wozy i inny sprzęt rolniczy. Piwnice służyły jako tartak, stopniowo jako stodoła. Po 1945 roku budynek był używany tylko jako stodoła rolnicza, w 1979 roku został przejęty przez władze lokalne Feulen i przekształcony w centrum kulturalne, zachowując słodki wygląd składu płac, aby przypominał produkcję Lohe Sus, kory dębu i Produkcja wysokiej jakości skóry z tego Feulener Lohe zapewniała wielu mieszkańcom pracę i zarobki w Feulen przez kilka stuleci.

"HENNES-BAU" PRZED restauracją W 1827 r. Jean-Henri Elsen z Niederfeulen uzyskał zgodę rządu na budowę garbarni, tartaku oraz tartaku, zasilanych wodą potoku Feulen. budować, biznes jednak był zły. Jean-Henri zmarł w wieku 45 lat w 1836 r. W 1851 r. garbarnia została sprzedana Jean-Pierre Bernsowi z rodziny Hennes z Niederfeulen i do dziś nosi nazwę „HENNES-BAU”.
Górną kondygnację budynku stanowił magazyn garbarni i wozownia. Piwnice były początkowo tartakiem, z czasem służyły jako stajnie. Po 1945 roku budynek służył jako stodoła. W 1979 roku lokal został przejęty przez władze lokalne Feulen i przekształcony w ośrodek kultury. Zewnętrzny wygląd magazynu garbników został zachowany, aby przypomnieć, że produkcja brązowej i wysokiej skóry z tan Feulen gwarantowała wielu mieszkańcom przez kilka stuleci pracy i dochodów. Depuis 1748 Villeroy & Boch