6z talar 1794

AWERS: Głowa króla w prawo. W otoku: STANISLAUS AUGUSTUS D G REX POLON M D LIT

REWERS: Pod koroną czteropolowa tarcza herbowa z herbem Ciołek – Poniatowskich w środku. Całość w wieńcu z liści palmowych i dębowych ze wstęgą z zawieszonym Orderem Orła Białego. W otoku: 14 1/12 EX MARCA PUR – 6 – ZŁ – COLONIENS 1794

Davenport 1623; Kopicki 2487

ŻEBY WIDZIEĆ TRZEBA WIEDZIEĆ:

W ciagu dwóch pierwszych lat panowania Stanisława Augusta działały mennice miejskie w Gdańsku i w Toruniu (1765 i 1766) Miasta te zostały jednak zmuszone do ich zamknięcia. Król zamierzał bowiem wyjść z chaosu monetarnego pozostawionego po czasach saskich i wprowadzić nowy system pieniężny. Reforma weszła w życie w roku 1766. W obiegu pieniężnym Rzeczypospolitej znalazly się monety piękne i pelnowartościowe: dukaty, talary, złotówki, grosze oraz ich frakcje i wielokrotności. Fakt iż były to monety petnowartościowe spowodował ich ściąganie z rynku i przetapianie na monety pruskie niższej próby. Z tego powodu dwukrotnie poprawiano system monetarny, m. in. zmieniając stopę menniczą (1787 i 1794). W okresie panowania Stanistawa Augusta pracowały dwie mennice państwowe: krakowska i warszawska.

Mennica warszawska biła talary według trzech różnych ordynacji menniczych. System monetarny wprowadzony w roku 1766 ustalał produkcję 10 talarów z jednej grzywny kolońskiej czystego srebra (233,8123 g). Miały one wartość 8 zlotych. Ważyły 28,057 g zawieraly 23,381 g czystego kruszcu. Szybko okazało się, że monety emitowane przez mennicę warszawską zgodne z tym standardem są zbyt dobre. Były masowo ściągane z rynku i wywożone zagranicę, a nastepnie przebijane na znacznie gorsze pod względem zawartości srebra talary pruskie. Polskie władze mennicze zareagowały w roku 1787 obniżając standard talarów i półtalarów. Obecnie miały one ważyć 27,570 g (półtalary - 13,785 g) i zawierać 22,401 czystego srebro (półtalary - 1,200 g). Kierunek reformy byl właściwy. Głębokość zmian okazała się jednak niewystarczająca. Polskie talary nadal byly lepsze od pruskich. Opisany wyżej proceder ściągania ich z rynku i przetapiania na monetę gorszej próby wciąż był opłacalny. Ostatnia reforma została wprowadzona w okresie powstania kościuszkowskiego. Talary lat 1794 i 1795 miały już wartość 6 ztotych. Ważyły 24,148 g a zawierały 16,602 g czystego srebra. W systemie monetarnym z roku 1794 nie było już półtalarów. Zmiany okazały się własciwe. Ściąganie talarów z rynku i ich przebijanie przestało się opłacać. Reforma okazała się jednak spóźniona. W roku 1795 państwo polskie przestało istnieć.

WYPRZEDAŻ PRYWATNEJ KOLEKCJI