Kotka patrzy prosto w oczy przenikliwym wzrokiem. Ma wiele imion. W książeczce zdrowia Szyszka, u cioci Eli Zuzia, a u mnie Kitka albo Kitulinek (jak ją miziam). Znalazły ją dwie dziewczyny w lesie, miała dziewięć kleszczy, była wygłodzona i wystraszona, możliwe, że miała złamany ogon. Po wizycie u weterynarza trafiła do mnie. Kotka kuwetuje, jest czysta, pogodna, robi w życiu po swojemu. Lubi się bawić i wtedy ucieka w pędzie, ledwo wyrabiając się na zakrętach. Najbardziej lubi suchą karmę i saszetki też. Jest wielbicielką kąpieli słonecznych na parapecie, głaskania, czesania, spania popołudniami, czasami ogląda ze mną film, leżąc na kolanach. Jeśli jakiś kwiat jej się nie podoba to będzie go zrzucać razem z doniczką. Lubi drapać drapak i patrzeć jak jesz w kuchni, żeby wyrzuty sumienia, że Ty jesz, a ona nie - doprowadziły ją do smakoszki, kabanosa albo do jakiegoś mięska. Lubi polować na piórka wysuwając łapkę zza krzesła lub frędzli koca. Jej dostojeństwo i jednocześnie słodkość mogą opisać jedynie te zdjęcia.