Cichy Don (tytuł oryginalny Тихий Дон, czyt. Tichij Don) – wydana w 4 tomach w latach 1928–1940 epopeja powieściowa radzieckiego pisarza Michaiła Szołochowa, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Często uogólniająco uważa się, iż nagroda została przyznana za to dzieło, pomimo tego, że uzasadnienie mówi o artystycznej sile i integralności, którym [autor] dał wyraz w dońskiej epopei o historycznym okresie życiu narodu rosyjskiego[1].
Epopeja opisuje życie Kozaków na przełomie XIX i XX wieku. Obfituje w opisy przyrody oraz ginących zwyczajów kozaczyzny. Wątki obyczajowe opisane są na tle zmagań politycznych, związanych z I wojną światową i próbami stworzenia państwa niepodległej kozaczyzny. Główny bohater, Grigorij Melechow, wzorowany jest na autentycznej postaci Charłampija Jermakowa[w innych językach], jednego z przywódców dońskiej kozaczyzny.