Jestem opiekunką Iry w schronisku. Jeśli chcesz stać się jej przyjacielem to nie wahaj się i napisz do mnie.
Ira jest już starszym psiakiem, prawdopodobnie urodziła się w 2011 roku. Pinia należy do średnich psiaków, a jej waga to około 20 kg.

Życie jak dotąd nie oszczędzało Iry. Trafiła do nas z innego schroniska. Była zalękniona, bała się obcych osób, gwałtownych ruchów, zakładania obroży i przypinania smyczy przed pójściem na spacer; wszystko to było dla niej nowe. Ira musiała zaznać zapewne wielu krzywd ze strony człowieka, w tym również przemocy fizycznej – jedno z jej oczu miało bardzo wysokie ciśnienie oraz duże przekrwienie, które wskazywały na uraz, którego musiała doznać w tamtym czasie. Ciężko jest nam nawet pomyśleć jaki spotkałby ją los, gdyby nie trafiła pod naszą opiekę. Stopniowo przebijaliśmy się przez tę skorupę nieszczęścia, a w miarę pobytu w schronisku Ira zaczęła się na nas otwierać. Już teraz wie, czym jest wspólny spacer i zabawa oraz że znajomi wolontariusze to jej najlepsi przyjaciele. W znanych jej osobach szuka wsparcia i zrozumienia, a gdy poznaje wolontariuszy, na jej pyszczku oraz w oczach widzimy ogromną radość. Ira odnajduje się w towarzystwie innych psiaków i nie wykazuje żadnych agresywnych zachowań w ich stosunku. Należy mieć na uwadze, że aby Ira otworzyła się na pieszczoty i wspólne spędzanie czasu, trzeba najpierw zbudować z nią więź. W towarzystwie zupełnie nowych osób Ira bywa nieśmiała i wycofana. Dopiero pobyt z nami daje jej możliwość nadrobienia straconego czasu, a zapewniona socjalizacja z ludźmi i nowymi miejscami, pozwala na naukę prawidłowej relacji i komunikacji z człowiekiem. Nie polecam jej do domu z dziećmi. Przyszli opiekunowie powinni zaoferować jej spokojne warunki i cierpliwie wprowadzać ją w kolejne etapy znajomości. Czas, spokój i cierpliwość to klucz do serca Iry.

Jeśli jesteś zainteresowany adopcją napisz do mnie, a Ira już niedługo zamieszka w Twoim domu. Pomogę Ci w procesie adopcyjnym.