Na początku lipca 2019 roku pożegnaliśmy z wielkim bólem naszą ukochaną 7-letnią czarnulkę Bellę w trakcie już jej trzeciej operacji usunięcia nowotworu złośliwego. Wiedzieliśmy, że czarnulka nasza niestety nie ma szans na dalszą walkę z okrutną chorobą. Przed wejściem na salę operacyjną już wiedziałam, że to ostatnie jej chwile, bo Bellunia w poczekalni była taka radosna i tańczyła nam na stojąco na swoich zmęczonych i chorych dwóch łapkach... Tak zapewne dziękowała nam za naszą wspólną miłość i poddaliśmy się, żeby przeszła w spokoju przez Tęczowy Most do swojego Psiego Raju. Czarna Bella już się nie wybudziła po kolejnej operacji. Nie chciałam popadać w depresję i już po kilku dniach po prostu musiałam mieć nową przyjaciółkę. Tak byłam od dzieciństwa wychowywana, że miałam zawsze tylko suczki. Ponieważ miałam , dziś śp. dwóch młodszych braci, to mama w ten sposób mi wynagradzała, to, że prosiłam o siostrę, to zamiast siostry od dziecka miałam kochane niewielkie sunie do przytulania. Teraz sama jestem matką trzech synów, nie doczekałam się córeczki i nawet mam już wnuka, to pewnie też wnuczki się nie doczekam. Tak więc już po odejściu czarnulki Belli (fotka w załączeniu) - w sierpniu 2019 roku przywieźliśmy aż z okolic Tarnobrzega, malutką białą w rude plamki Bellę w typie terriera (fotka w załączeniu). I to miało już uszczęśliwiać nową Bellę, ale nie zapominając o poprzednich naszych suniach, które są szczęśliwe za Tęczowym Mostem. Jaka nowa biała Bella była zagubiona jako szczeniaczek, nie wiedziała co z nią się dzieje. Ale to długo nie trwało, bo już po kilku dniach, sąsiadka z działki podarowała nam drugiego szczeniaczka sunię w typie pinczerki miniaturki rudej, też z opadniętymi uszkami, a my jak zobaczyliśmy to maleństwo, to już musiała z nami zostać. Sąsiadka nasza nie wiedziała, że już adoptowaliśmy białą Bellę. Decyzja zapadła bez zastanowienia, zwłaszcza, że to maleństwo miało utonąć, bo właścicielka, zamiast oddać w dobre ręce, postanowiła szczeniaczki utopić... Biała Bella i nowa ruda sunia Donna, bo tak ją nazwaliśmy jak z piosenki, są w tym samym wieku, przyszły na świat na początku czerwca 2019 roku... Od początku były cudeńkami w naszej rodzinie. Były ze sobą jak siostry, albo przyjaciółki. Bella obecnie jest tak wpatrzona w telewizor, jak żaden z moich znanych piesków. Jak Bella zobaczy jakieś zwierzę, to od razu podskakuje i szczeka na poruszające się zwierzęta. Całe szczęście, że telewizor wisi na ścianie... Maleńka Donna była bardziej pieszczoszką...
I tu znowu szczęście nasze nie trwało długo, bo gdy sunie tak już związane ze sobą, kochające się, aż nagle szczęście ich się skończyło. W dniu 02.10.2022 roku w niedzielę na Wawrzyszewie (Warszawa Bielany) przy ul Sokratesa/Tołstoja byliśmy jak zwykle na spacerze, gdy nagle maleńka Donna wyrwała się z szelek i pobiegła za jakimś pieskiem, po to by jego obszczekać, a za chwilę powrócić do nas. Ale nagle jej szczekanie ustało i mimo naszego nawoływania i pomocy Belli, bo też ją szukała z nami, maleńka Donna już do nas nie wróciła... Nie pomogły ogłoszenia na portalach, na słupach, na sklepach i gabinetach weterynaryjnych. Również nie pomogło Donce, że była oczipowana. Po prostu "zapadła się pod ziemię" . Dla mnie zawsze będzie poszukiwaną bezcenną żywą zgubą...
Dziś już minęło ponad rok jak jej z nami nie ma. Bella bardzo tęskni za Donną. Ja też zrozumiałam, że oprócz czipa, który jak widać nic nie daje, bo nawet w bazie zwierząt zmarłych nr czipa nie znaleziono. Najlepsze oznakowanie to, że adresatki obie moje sunie miały przyczepione przy swoich szelkach. A przecież od zawsze mają kupowane co roku szare obroże przeciw kleszczom i innym owadom. Gdybym wtedy zapięła Donnie adresatkę do obroży, a nie do szelek, to może ktoś by mnie powiadomił, a tak jest - Mądry Polak po szkodzie - Donna byłaby z nami cała i szczęśliwa. Tak mi brakuje tej pieszczotki maleńkiej, drapiącej mnie w nogę i proszącej wziąć i przytulić ją do lewej ręki, do serca... Bella biała w tym roku zawsze ma przypiętą adresatkę z nr telefonu na szarej obroży przeciw kleszczom i oczywiście na szelkach też .
W chwili obecnej moje dwie sunie kończą po równo 4,5 roku swojego życia, o ile maluśka Donna jeszcze jest na naszym świecie...
Mam bardzo wielką prośbę do wszystkich osób, kochających zwierzaczki, aby obejrzeli moje fotki i zwrócili uwagę na rudą maleńką zaginioną Donnę. Może ktoś sobie coś przypomina, nawet, gdyby to miało mnie zaboleć, wszystko wytrzymam. A jeśli ktoś wie o jej pobycie w innej rodzinie, to też proszę, chociaż anonimowo powiadomić mnie, że maluka ruda Donna jest szczęśliwa. I to mnie uspokoi. Będę przynajmniej wiedziała, że mogę pomodlić się za zdrową Donnę lub, co nie daj Boże za jej duszyczkę za Tęczowym Mostem...

A na koniec - moja wielka gorąca prośba... Jeżeli ktoś z Państwa może oddać w dobre ręce mieszańca szczeniaczka sunię maleńką w typie pinczerka miniaturki, podobną do mojej rudej lub czarnej suni ze zwisającymi uszami, wg załączonych fotek - za darmo lub niewielką opłatą, bo już jestem na emeryturze. Mogą być też do rozważenia inne propozycje...

Dla osoby, która pomoże nam w powyższej sprawie - serdecznie dziękujemy...

Obiecujemy nagrodę...

Z pozdrowieniem - Halina KP z Warszawy...
z rodziną i oczywiście z małą białą Bellą...