Nietypowa suknia ślubna bo nie ma odkrytych ramion i pleców i jak ktoś nie ma ich idealnych i chciałby je ukryć a nie eksponować a mimo to wyglądać elegancko, to będzie strzał w dziesiątkę. Trochę w stylu angielskim z XIX wieku jak w "Dumie i uprzedzeniu", bo ozdobna góra jest odcinana pod biustem a potem długi prosty, lejący się dół. Do tego delikatne kwiatki we włosy i mamy przepiękną kreację.
Rozmiar to szczupłe 36 w biuście i w talii raczej też, w biodrach może być już więcej bo sukienka już jest tu luźniejsza.
Zasadniczo skromna a jej urok tkwi w detalach. W niej na plan pierwszy wybija się panna młoda a nie jak to czasami bywa sukienka, w której panna młoda się "gubi".
Nie jest biała tylko w kolorze jasny ecru - najbliższe prawdy są zdjęcia zbliżeń góry sukienki. Koronka to szwajcarska gipiura. Materiał dolnej części to delikatny tiul na sztywniejszej tafcie a pod spodem jeszcze podszewka. Dekolt, rękawy i odcięcie pod biustem wykończone satyną. Z tyłu na pasie trzy róże pod którymi sprytnie ukryto haftki do przypięcia trenu.
Całość bardzo wygodna, co było głównym aspektem przy wyborze sukienki. Nie musiałam sprawdzać czy coś mi nie opada, nie wystaje, nie zjeżdża itd. Po prostu ją ubrałam i ... zapomniałam o niej.
Do sukienki dodaję też długie satynowe rękawiczki.
Mogę też dorzucić czółenka w pasującym kolorze z miękkiej hiszpańskiej skóry w rozmiarze ok. 37,5. Miałam je na nogach cały ślub i wesele i stopy przetrwały bez szwanku.