Nazywam się Luluś i zawsze jestem pomijany. Nie jestem już małym kotkiem, mam około 8lat (16.01.2024) i właśnie to jest dla mnie wyrokiem… Na starsze koty nikt nie zwraca uwagi. Nie wiem dlaczego… jestem grzecznym i spokojnym kocurkiem. Nie robię szkód, zwykle jem i śpię. Nie jestem nachalny, lubię się pogłaskać, nie wymagam dużo. Brakuje mi tylko człowieka i domu. Marze o łóżku i rodzinie, która mnie pokocha. Nie przepadam za innymi kotami ale akceptuje je, poprostu nie nawiązuje z nimi jakiś relacji. Nie przeszkadza mi w żadnym stopniu. Niestety nie lubi byc brany na ręce, nikt tego nie docenia. Nie każdy rozumie ze koty tez potrzebują swojej przestrzeni. Chciałbym spokojny domek, gdzie nie będę “zaczepiany” Bardzo się boje że nie uda mi się go znaleść. Takie koty jak ja czekają w azylu do śmierci… Nie chce czekać… Jestem wykastrowany, z ujemnymi testami na Fiv/Felv, zaszczepiony, odrobaczony. Szukam domu tylko niewychodzacego z zabezpieczeniami. Obowiązuje wysokomięsne karmienie, umowa adopcyjna i wizyta przedadopcyjna. W celu adopcji czy też dalszych pytań proszę o kontakt telefoniczny.