Rysunek.

28.5cm x 21 cm arkusz.

(1914 Warszawa - 1999)
Studia malarskie odbył w Krakowie, które następnie kontynuował w Monachium i Paryżu. Po studiach został mianowany profesorem rysunku w lwowskim Instytucie Sztuk Plastycznych. We Lwowie zaprzyjaźnił się z Metropolią Andrzejem Szeptyckim. W czasie II wojny światowej przyjął od generała Kirchmayera misję kuriera między wileńską AK a Warszawą. Dwa wydarzenia naznaczyły życie Stanisława Konarza - Konarzewskiego: pierwsze - to kilkumiesięczny pobyt w więzieniu w Berezie Kartuskiej w 1935 roku za przemówienie wygłoszone we Lwowie nad grobem zabitego robotnika, drugie miało miejsce po 1947 roku. W 1947 roku Bierut ogłosił amnestię dla byłych żołnierzy AK. Nie przeczuwając podstępu, Stanisław Konarz - Konarzewski ujawnił się, po czym został aresztowany i wywieziony do Moskwy. Skazany na trzykrotną karę śmierci został bez sądu zesłany na 25 lat - najpierw do górnouralskiego, a potem włodzimierskiego więzienia. Po 10 latach więzienia Stanisław ogłosił głodówkę, po czym został przeniesiony do Moskwy. Następnie wraz z grupą 120 żołnierzy AK trafił do więzienia na Mokotowie. Dopiero stąd wyszedł na wolność. Jakże gorzka okazała się "wolność". Żona Elżbieta została bestialsko zamordowana przez UB w sosnowieckim więzieniu. Jej brat z trudem rozpoznał zwłoki. Syn Jędruś, ciężko pobity, chorował i kilka lat później zmarł. W 1973 roku Stanisław Konarz - Konarzewski otrzymał paszport i od tego momentu zaczął się okres emigracyjny w jego życiu: kilkuletni pobyt we Francji, gdzie wystawiał swe prace malarskie w wielu miastach; następnie kilka lat przebywania w Monachium i praca dla Kościoła ukraińskiego. Od 1984 roku mieszkał w Kanadzie. Jego ziemska wędrówka zakończyła się w 1999 roku, gdy umarł w wieku 85 lat. Artystę interesował przede wszystkim człowiek i jego dzieje. W twórczości S. Konarza - Konarzewskiego dominuje tematyka historyczna, obyczajowa, biblijna oraz szeroko pojęte motywy religijne. Cykle jego obrazów są poświęcone historii narodu polskiego, Żydów polskich, Rusi Kijowskiej i obyczajom staropolskim. Technika malarska, którą się posługiwał, to miniatura iluminowana wykonana temperą na papierze z zastosowaniem specyficznej stylizacji i symboliki. W dorobku artysty są prace monumentalne w różnych kościołach parafialnych w Polsce. Artysta jest laureatem pięciu złotych medali i pięciu Grand Prix na międzynarodowych i indywidualnych wystawach, był kawalerem Międzynarodowej Gildii Sztuk Pięknych w Monte Carlo.