Witam,

Mam do zaoferowania ilustrację Salvadora Dalego do cyklu „Eseje Michela de Montaigne” w stylu przypominającym karty tarota. Ilustracja pochodzi z okresu, kiedy Salvador Dali podpisywał pracę nazwiskiem własnym oraz żony Gali - inspiracji dla wielu dzieł. Wydanie za zgodą autora w 1947 roku (za życia artysty). Ilustracja nigdy nie oprawiana, bardzo dobry stan zachowania, druga strona arkusza jest czysta.

Wysyłka wraz z ochronnym (usztywnionym) zaklejanym folderem, bardzo dobrze zapakowana w sztywną tekturę.

Wszystkie poniższe skany i zdjęcia są wykonane przeze mnie i pokazują realny stan przedmiotu. Ilustracja pochodzi z mojej prywatnej kolekcji i nie jest współczesną reprodukcją. POLECAM.

***

SZCZEGÓŁY

• Autor: za Salvador Dali

• Cykl: Eseje Michela de Montaigne

• Temat: "Of Presumption" - ("O zarozumiałości")

• Edycja: pierwsza

• Edytor: Doubleday and Company Inc., Nowy Jork, 1947.

• Typ: litografia offset

• Stan: bardzo dobry

• Wymiary arkusza: 21,5 x 14,5 cm

***

O cyklu:

Benvenuto Cellini (ur. Florencja 1500 - zm. tamże 1571) pobierał nauki złotnictwa we Florencji, następnie w warsztatach Sieny, Bolonii i Pizy. Po wyjeździe do Rzymu, gdzie poznał współczesnych mu artystów rozpoczął pracę dla papieża (dla Klemensa VII robił medale, a dla mennicy papieskiej sztance do monet). Oprócz pracy dla papieża wykonywał usługi dla najznamienitszych rodów swoich czasów: Gonzagów, Walezjuszy, Medyceuszy. Do dziś przetrwała niewielka liczba jego prac, wśród których "Solniczka" (zdjęcie powyżej) i "Perseusz z głową Meduzy" należą do najsławniejszych dzieł sztuki manierystycznej.

Benvenuto Cellini odsunięty od głównego nurtu artystycznego Florencji, w ostatnich latach życia podyktował swoją biografię, która należy do kanonu literatury włoskiej i stanowi źródło wiedzy na temat jego życia i pracy. Cellini był człowiekiem gwałtownego charakteru, popełnił kilka morderstw, które darowano mu dzięki protekcji możnych mecenasów; oskarżano go o kradzieże, malwersacje powierzanych materiałów, czyny nierządne, co było przyczyną kilkakrotnej banicji, nieustannej zmiany miejsca pobytu i poszukiwania nowych patronów.

Z brawurą, jaka cechowała Cellininego życiu i w sztuce, stworzył dzieło literackie, w którym nakreślił bujne życie: miast i dworów, książąt i papieży, warsztatów i pałaców, pracy i swawoli, pokoju i wojen; obraz na tyle prawdziwy, że łatwo dostrzegalna przesada, próżność, zazdrość oraz stronniczość autora, nie ujmują dziełu, lecz podkreślają jego walory estetyczno-pamiętnikarskie.