Przedmiotem oferty jest jeden z naszych pieknych decków SABA CD-362 w kolorze czarnym.
Sprzęt jest sprawny, pięknie odtwarza i nagrywa, zwłaszcza kasety europejskie BASF, AGFA itp.
Przewija, działa auto stop, wszystko tip top.

Nie był kalibrowany i serwisowany. Jedynie żarówka podświetlenia została wymieniona na pomarańczowy LED. Kółko napędowe wyczyszczone i umyte specjalnym płynem do gumy.

Posiada autorski system redukcji szumów i poprawy dynamiki Hi Com, coś a'la DBX. Dla zainteresowanych opis tego systemu pod danymi technicznymi.

Typ: 2-głowicowy deck do dużej wieży
System ścieżek: 4-ścieżkowy, 2-kanałowy stereo
Prędkość taśmy: 4,75 cm/s
Głowice: 1 x nagrywanie/odtwarzanie, 1 x kasowanie
Silnik: 1 x rolka, 1 x capstan
Typ taśmy: typ I, FeCr, CrO2, Metal
Redukcja szumów: Hi Com
Pasmo przenoszenia: 20 Hz do 18 kHz (taśma metalowa)
Stosunek sygnału do szumu: 72dB (Hi Com)
Wow and Flutter: 0,05%
Zniekształcenia harmoniczne: 0,5%
Wejście: 100 mV (linia), 0,3 mV (mikrofon)
Wyjście: 0,5 V (linia)
Wymiary: 450x340x114mm
Wykończenie: czarny
Rok: 1979

High-Com (system redukcji szumów)

Rodzina systemów redukcji szumów opracowana przez Telefunkena w latch 1970-tych. Systemy High Com bazują na zasadzie pracy kompandera (kompresor - ekspander).

High-Com był przede wszystkim aplikowany w magnetofonach kasetowych oraz oferowany w postaci osobnego urządzenia. Prowadzono też eksperymenty z zastosowaniem pokrewnych systemów w radiofonii oraz na płytach winylowych. Pomimo uzyskania dobrych wyników jakościowych, systemy High-Com nie zdołały zagrozić pozycji dominujących na rynku systemów Dolby. We wczesnych latach 1980-tych firma Telefunken znalazła się w trudnej sytuacji finansowej, a zainteresowanie redukcją szumów zaczęło spadać w związku z rozpowszechnianiem systemów cyfrowych, w wyniku czego zaprzestano stosowania systemu High Com.

We wczesnych latach 1970-tych firma AEG-Telefunken była dystrybutorem Dolby. Procownicy wydziału zajmującego się badaniami elektroakustycznymi (AEG-Telefunken ELA w Wolfenbuttel) mieli możliwości by zapoznać się z systemami Dolby. Jeden z inżynierów pracujących w ELA, Jurgen Wermuth, opracował rozwiązania konstrukcyjne pozwalające zredukować wady charakterystyczne dla systemów Dolby. Wyniki prac Wermutha zyskały zainteresowanie i aprobatę dyrekcji, w wyniku czego uruchomiono poważne prace projektowe. Z jednej strony doprowadziły one do powstania profesjonalnego, czteropasmowego systemu redukcji szumów o nazwie telcom c4, a z drugiej do powstania systemów High Com.

Pierwotnie opracowano dwie wersje systemu High Com (sama nazwa systemu nie była jeszcze wówczas ustalona), jedną szerokopasmową i drugą z filtrem o zmiennym paśmie (sliding band). Wybór padł na wersję szerokopasmową i w roku 1978 Telefunken zaczął promować system High Com. Opracowano też analogowy układ scalony U401B, którego pierwsze egzemplarze również powstały w roku 1978.

Jednym z producentów magnetofonów zainteresowanych systemem High Com była firma Nakamichi. Szerokopasmowa wersja High Coma nie spotkała się jednak z aprobatą Nakamichi. Z tego względu, we współpracy z Nakamichi, w 1979 roku opracowana została dwupasmowa wersja systemu pod nazwą High Com II.