Książka opiera się na teorii wlasnej Praszkiera, popartej praktyką, że rodzic wypełnia trojaką rolę wychowawczą:
* bywa dzieckiem - w zabawie ze swoją pociechą;
* bywa partnerem - kiedy oczekuje od dziecka pomocy;
* bywa dorosłym egzekutorem, który autorytarnie musi podjąc decyzję.
Te trzy role winny być starannie od siebie oddzielane.
Ponadto, proporcje między nimi powinny zostać zachowane: zawsze 1/3 do 1/3 i 1/3. Rodzice, którzy przesadzają z jedną z tych ról, narażają siebie, a przede wszystkim dziecko, na kłopoty...