ROXY

Czarna sunia która przebywa w schronisku w Józefowie k. Legionowa. Bardzo przypomina jamnika długowłosego, więc najprawdopodobniej kogoś takiego miała w rodzinie.
Ogólnie jest śliczna ale dosyć mocno nieufna, co oznacza, że sprawy maja się jak poniżej:
- aby zamocować smycz do obroży Roxi przed wyjściem na spacer trzeba włożyć głowę i ręce do budy - jest na tyle płochliwa że się tam chowa, kiedy chce się jej zamocować smycz
- w budzie pozwala się głaskać , drapać - nie warczy, nie gryzie, nie boi się ludzkiej ręki
- na spacer następnie wychodzi bez problemu i na spacerze chodzi całkiem grzecznie dopóki ktoś nie próbuje jej głaskać, wtedy kręci gwałtowne kółeczka i unika kontaktu, z rzadka daje się podrapać pod szyją
- bez problemu przychodzi tylko po smakołyki
- nie jest agresywna, nie kłapie ząbkami, ale nie pozwala się dotykać i głaskać (oprócz głaskanie jej w budzie)

Najprawdopodobniej gdyby ktoś był cierpliwy, nienachalny i dał jej sporo czasu na oswojenie to przyzwyczaiłaby do właściciela, jednak jest to rzecz dla kogoś wyrozumiałego, spokojnego i umiejącego sobie radzić z psami. No i na pewno nie nadaje się do dzieci, ponieważ te zazwyczaj chcą na szybko mieć towarzysza zabaw a sunia potrzebuje czasu i pracy aby zrobić z niej domowego psa. Gdyby znalazła się osoba której powyższy opis nie odstrasza to można umówić się jedno- lub kilkukrotną przechadzkę z Roxy po lesie tak aby ją lepiej poznać. W żadnym wypadku nie oddajemy psa na łańcuch.

Info Michał: 507#303#255 (mogę być w pracy więc dzwonić np. za kilka godzin) (numer telefonu wpisywać bez haszów) Lub na numer schroniska jaki można znaleźć na stronie internetowej.
Kasia: 691#537#446

UWAGA: Proszę się nie bać adopcji dorosłych psów ze schroniska. Wszystkie psy są odrobaczone, zakrapiane środkami odstraszającymi kleszcze, pchły i inne insekty, w razie potrzeby leczone przez weterynarzy, dobrze odżywione i w większości także bardzo dobrze zsocjalizowane, nad czym pracuje wielu młodszych i starszych wolontariuszy-pasjonatów. Psy od wolontariuszy i pracowników schroniska dostają jedzenie, głaskanie, przytulanie i spacery -więc garną się do ludzi, którzy kojarzą się im z troską i opieką; zatem bardzo łatwo przyzwyczają się do właścicieli którzy okażą im choć trochę czułości i zaangażowania.