"Rodzeństwo osób z niepełnosprawnością" to praca zbiorowa autorów takich, jak: Agnieszka Żyta, Magdalena Kicińska, Magda Rozmarynowska, Justyna Pobiedzińska oraz Izabela Meyza.

Opis z tyłu książki:
Na polskim rynku wydawniczym niewiele jest książek poświęconych rodzeństwu osób z niepełnosprawnością.Jeszcze bardziej brakuje poradników dla rodzeństwa i rodziców, pomocnych w radzeniu sobie z trudnościami związanymi z niepełnosprawnością brata lub siostry. Z badań naukowych prowadzonych nad sytuacją tych rodzin wynika, że rodzeństwo doświadcza wielu problemów, rodzice czują się wobec nich bezradni, niektórych nawet sobie nie uświadamiają. Nie ulega więc wątpliwości, że praca Agnieszki Żyty, będąca pierwszym polskim poradnikiem dla rodziców, dotycząca ich zdrowych, sprawnych dzieci, to pozycja wyjątkowa i bardzo potrzebna.
Autorka ma na swoim koncie osiągnięcia związane z badaniami nad rodzicami i rodzeństwem osób z niepełnosprawnością, w tym z zespołem Downa. Dysponuje rozległą wiedzą na temat sytuacji polskich rodzin, a zwłaszcza pełnosprawnego rodzeństwa osób z różnymi problemami. W swojej pracy dzieli się tą wiedzą z rodzicami, wybierając zagadnienia ważne dla zrozumienia doświadczeń, której brat lub siostra rozwija się ,,inaczej", i która musi sprostać wielu wymaganiom z tego wynikającym ().
Wiele zawartych w nim treści ma charakter uniwersalny (niektóre wskazówki mogą być przydatne wszystkim rodzicom, mającym więcej niż jedno dziecko, niekoniecznie z niepełnosprawnością), zamieszczono także przykłady odnoszące się np. do dzieci z autyzmem.
Zamieszczone na końcu obszerne wypowiedzi rodzeństwa osób z niepełnosprawnością to doskonałe uzupełnienie części poradnikowej, poruszająco szczere i znakomicie pokazujące złożoność ich sytuacji. Można tam znaleźć informacje o doświadczanych przez braci i siostry dylematach, o postrzeganiu relacji wewnątrzrodzinnych, a także piękne dowody na istnienie głębokiej więzi z niepełnosprawnym bratem czy siostrą i prawdziwego zrozumienia jego potrzeb. Także w innych częściach pracy przytoczono wypowiedzi rodzeństwa, ilustrujące omawiane zagadnienia - stanowią one wprowadzenie do niektórych rozdziałów lub ich części albo ich zakończenie.
Poradnik czyta się bardzo dobrze. Napisany jest prosto, bez patosu i moralizowania, a autorka zwraca się do rodziców w bardzo bezpośredni sposób, nie stwarzając barier, nie oceniając i nie wywołując poczucia winy z powodu błędów popełnionych w opiece nad dziećmi. Przeciwnie - podkreśla, że każdy ma do takich błędów prawo i że stanowią one nieodłączny element życia. Jestem przekonana, że czytelnicy dobrze odbiorą tę pracę i będzie im ona naprawdę pomocna.
Prof. dr hab. Ewa Pisula
(Fragmenty recenzji wydawniczej)