Monografia autorstwa Haliny Wiśniewskiej pt. "Renesansowa nowoczesność w przypowieściach, czyli bajkach Biernata z Lublina (ok. 1465 - ok. 1529) jest opracowaniem cennym i ważnym poznawczo, jeśli chodzi o język, literaturę i kulturę przełomu okresu staropolskiego i średniopolskiego, średniowiecza i odrodzenia. Jest to studium interdyscyplinarne, w sposób syntetyczny ukazujące problematykę zarysowaną w tytule, prekursorskie, jeśli chodzi o dobór tematu, nowoczesne pod względem zastosowanych metod i technik badawczych [.], zadziwia[jące] obfitością przytaczanego materiału. [Autorka] prezentuje [.] Biernata z Lublina jako człowieka epoki Jagiellonów, a zarazem jako człowieka już epoki renesansu, głosiciela nowych wartości i nowego (nieśredniowiecznego) światopoglądu, chociaż żyjącego i tworzącego na pograniczu staro- i średniopolszczyzny. Jest to [.] de facto pierwsza monografia twórczości tego tłumacza i pisarza, postaci, o której wspominały wszystkie podręczniki z zakresu historii literatury (od połowy XIX w.), ale która przez lat pięćset nie doczekała się monograficznego opracowania.
Z recenzji prof. dr. hab. Stanisława Dubisza