Autor: Robert Nowak
Wydawnictwo: Faktoria
Wydanie: pierwsze
Liczba stron: 180 stron tekstu + 35 stron z ilustracjami
Format: 145 x 210 mm
Okładka: miękka
Stan ogólny: idealny, książka nowa, nieczytana

Książka rysuje jedyne zwycięskie warszawskie powstanie: powstanie miasta z powojennych ruin. Oddolna odbudowa, masowy wysiłek mieszkańców i stworzenie mieszkalnictwa komunalnego, to mniej poruszane w historiografii zagadnienia, którym autor oddaje należne im miejsce w historii XX wieku. Nareszcie na pierwszym planie słyszymy tych, którym zasług w odbudowie nie chciały przyznać żadne władze: wracającym do Warszawy mieszkańcom, lokatorom, osobom dziś anonimowym.

Robert Nowak prezentuje własne, nieszablonowe badanie i pochodzące od świadków tych wydarzeń informacje, przez lata był bowiem zaangażowany w ochronę mieszkańców reprywatyzowanych kamienic. Najbardziej znana ze względu na swój tragiczny finał historia rodziny Jolanty Brzeskiej, to tez historia o odbudowie. Ta książka ma fundamentalne znaczenie dla pisania ludowej historii Warszawy. Pora ją wreszcie opowiedzieć.

Spis treści:

Wstęp
1. Przedwojenna Warszawa: między bezmiarem nędzy i enklawą bogactwa
2. „Gdzie Hitler i Stalin zrobili, co swoje”
3. Mieszkańcy wracają i odbudowują swoją stolicę
4. BOS i dekret Bieruta
5. „Niech się mury pną do góry”
6. Marzenie o własnym „M”
7. Odbudowa miasta w sztuce i literaturze
8. Czy warto było odbudowywać?
9. Warszawa nadal w budowie (lata 1956-1989)
Bibliografia