Prześliczna Porcelana Turyngia

Mäbendorf bei Suhl
TRIO ( duży zestaw śniadaniowy) do kawy, mokka .

Nr katalogu sygnatur 011226-02-04

Sygnatura od 1929 do 1935

Dekor kwiatowy.

Talerzyk deserowy
średnica 17 cm

Talerzyk podstawka
średnica 14,4 cm

Filiżanka
średnica 8,8 cm
wysokość 6 cm
szerokość z uchem 10,7 cm
V - 125 ml

Biała porcelana zdobiona motywami kwiatowymi.

Kwiaty ogrodowe i łąkowe często spotykane w dekorowaniu Porcelany MEISSEN.

Na talerzyku podstawce promieniste , złote linie.

Uchwyt filiżanki modelowany złocony.

Mäbendorf bei Suhl
Małe miasteczko Mäbendorf bei Suhl od dawna stał się częścią miasta Suhl, dlatego dziś nazywa się Suhl-Mäbendorf.

Tym, co od dłuższego czasu naprawdę myliło kolekcjonerów i dealerów, jest fakt, że było ich tak wielu Schlegelmilch fabryki. Chociaż różni właściciele firm mieli to samo nazwisko, reprezentowali wysiłki produkcyjne dwóch wyraźnie niepowiązanych rodzin. Fakty te są znane od 1984 r., Kiedy to Bernd Hartwich opublikował swoje wyniki po intensywnych badaniach w tej sprawie. Ale ta informacja nie była dostępna w Ameryce, dopóki angielskie tłumaczenie nie zostało opublikowane w Stanach Zjednoczonych w 1993 roku. Badania historyczne przez Ron Capers pokazuje, że nie było między nimi związku krwi Leonhard i Reinhold.

Fakty są w rzeczywistości dość proste. Pierwsza fabryka była własnością Reinhold a druga fabryka była własnością Leonhard, który nazwał swoją firmę imieniem ojca, Erdmann. Te dwie operacje konkurowały ze sobą bezpośrednio. Fabryka należąca do Reinhold został następnie poprowadzony ze swoimi dwoma synami, Ehrhard i Arnold. Ten ostatni przejął istniejącą fabrykę porcelany w Tillowitz w 1894 roku i nadal prowadził ją w ramach Reinhold Schlegelmilch przedsięwzięcie do śmierci w 1934 r.

Firma należąca do Leonhard był później prowadzony przez Oscar, Julius Martin, i Carl. Carl otworzył własną fabrykę w 1882 roku i Oscar założył własną fabrykę w Langenwiesen w 1892 roku. Julius Martin ostatecznie przejął własność Erdmann fabryka w 1899 r. później Leonhard umarł.
[1] Porzellanfabrik Carl Schlegelmilch (1882–1918)
Po nauce zawodu w Erdmann Schlegelmilch fabryka należąca do jego ojca Leonhard, Carl Schlegelmilch postanowił otworzyć własną fabrykę i wyprodukował wiele wysokiej jakości elementów, które nie muszą obawiać się porównania z przedmiotami innych Schlegelmilch obiekty, nawet jeśli jego prace nie były produkowane w tak dużej liczbie i nie są tak dobrze znane, nawet jeśli jego głównym rynkiem był eksport do Ameryki Północnej. Carl ostatecznie sprzedał fabrykę w ostatnich miesiącach 1918 roku i przeszedł na emeryturę.

[2] Porzellanfabrik Matthes & Ebel (1919–1935)
Nowym właścicielem fabryki była firma Maty i Ebel, który nadal produkował oprogramowanie transferowe prawie wyłącznie na eksport pod kierunkiem Emil Ebel. W następnych latach wszystko szło dobrze Maty nagle zerwał partnerstwo Ebel w 1929 r., który został zmuszony do sprzedaży fabryki braciom Max i Josef Heim. Bracia nie tylko zachowali nazwę firmy, ale także zatrudnili Ebel jako kierownik, jednak fabryka przetrwała Maty i jego wizje. Następnie firma zaczęła tracić ważnych klientów, a po uniknięciu likwidacji w 1932 r. Fabryka została ostatecznie zamknięta w 1935 r.

09.02 See / V 7