Śliczna Porcelana
Gräfenthal Carl Scheidig

Figurka Sarny z młodą sarenką

Wysokość 14 cm
Szerokość 10,5 cm
Głębokość 5 cm

Stan bardzo dobry wręcz IDEALNY.

Śliczny prezent okolicznościowy.

Porcelana Kolekcjonerska.

1. Porzellanfabrik Carl Scheidig KG (1906 do 1972)
W latach poprzedzających założenie nowej fabryki przez odnoszącego sukcesy biznesmena Carla Scheidiga w okolicy otwarto również kilka innych, jak na przykład ⇒Weiß, Kühnert & Co. lub firma Unger, Schneider & Co. w Gräfenthal oraz firma Leube & Co. w pobliskim Reichmannsdorfie. Nawet jeśli okolica nadawała się na taki biznes, wielu ludzi uważało, że nie ma szans w starciu z taką opozycją, kiedy w 1906 roku otwierał ostatnią fabrykę porcelany w Gräfenthal i okolicach.wiedział, że nie stał się odnoszącym sukcesy biznesmenem na podstawie głupich decyzji i oczywiście starannie wybrał ten obszar. Sama lokalizacja znajdowała się w pobliżu stacji kolejowej, co pozwalało na łatwą dostawę surowców i umożliwiło firmie dość łatwe dostarczanie swoich produktów do dystrybutorów w całych Niemczech. Ponadto duże ilości surowców potrzebnych do zaopatrzenia całego obszaru sprawiły, że zaspokojenie potrzeb przez pojedynczą fabrykę było tańsze.

Zasadniczo, tworząc asortyment produktów bardzo podobny do asortymentu okolicznych firm, Scheidig dokładnie przeanalizował katalogi dostępne w innych obiektach i powoli uzupełniał braki pozostawione przez inne firmy. Nie trzeba było długo czekać, by dilerzy, odwiedzając kolejne firmy w poszukiwaniu nowości, przekonali się, że Scheidig oferuje szerokie spektrum poszukiwanych przez nich produktów. Podobnie jak Scheidigzaplanowali, dealerzy uzupełnili zapasy w innych firmach, a następnie przychodzili do niego, aby dokończyć zakupy – cały obszar w Gräfenthal i okolicach oferował wszystko, czego potrzebowali. Wkrótce do jego firmy dołączyli projektanci i specjaliści z innych placówek, których zwabiła oferowana przez niego swoboda pomysłów i projektów; w 1913 roku fabryka zatrudniała już 160 osób.

Minęło trochę czasu, zanim inne firmy zauważyły, że Scheidig zaczął rozdawać darmowe próbki swojej pracy za każdym razem, gdy dzwonili dealerzy, i już otrzymał duże kontrakty od dealerów, których przekonała jakość i wzornictwo. Ale było już za późno, aby zatrzymać sukces iw 1925 roku był w stanie przejąć fabrykę Steinbrenner & Co. w Reichmannsdorf, którą prowadził jako filię, aby sprostać rosnącemu popytowi. Poparte pełnymi księgami zamówień, Scheidigspecjalizował się w figurkach i ustawieniach grupowych, co zaowocowało kompletnym asortymentem fantastycznych przedmiotów, które zaczął sprzedawać na całym świecie. Interesy szły dobrze iw 1930 roku fabryka zatrudniała 250 pracowników, ale zaledwie kilka lat później firma zdołała przetrwać drugą wojnę światową. Obecnie zarządzane przez radę dyrektorów, dawne szlaki handlowe były reaktywowane jeden po drugim. Wraz z powstaniem Niemieckiej Republiki Demokratycznej w 1949 r. cały biznes się zmienił i eksport został ograniczony tylko do krajów socjalistycznych.

Zwłaszcza w ciągu pierwszych kilku lat przywódcy ⇒ NRDzawsze twierdzili, że ich kraj jest samowystarczalny, ale po pierwszych latach nowo narodzonego państwa socjalistycznego stawało się coraz bardziej oczywiste, że państwo potrzebuje obcej waluty. Biorąc pod uwagę dość rozpaczliwą sytuację państwa, trzeba było zmobilizować wszelkie możliwe źródła iw 1971 roku zdecydowano, że potrzebny jest plan eksportu na dużą skalę, aby osiągnąć większy przepływ waluty obcej. Jednym z najbardziej obiecujących obszarów zainteresowania była szeroka gama zakładów porcelanowych i garncarskich znajdujących się w kraju. Nie tylko było tam wiele znanych nazwisk, zakłady produkowały również wszystko, co było potrzebne i poszukiwane w innych krajach. Oczywiście politycy obawiali się, że zaangażowane firmy, które nie zostały w pełni znacjonalizowane, mogą ponownie wpaść w „kapitalistyczne postępowanie”. Uniknąć tego,Porzellanfabrik Carl Scheidig ⇒KG , która do tej pory była jeszcze firmą prywatną, nawet jeśli znajdowała się pod nadzorem państwa.

2. VEB Porzellanfiguren Gräfenthal (1972 do 1990)
Po pełnej znacjonalizacji przedsiębiorstwa powierzono mu także inne mniejsze obiekty w jego pobliżu. Jako nazwa ⇒VEBwskazuje („Porzellanfiguren” to po niemiecku „porcelanowe figurki”), jego głównym celem było skoncentrowanie się na sektorze figurek na rynku, podobnie jak czyniły to inne koncerny w swoich obszarach zainteresowania. Od zarania nowego państwa w 1949 r. do 1972 r. wiele projektów i form powoli, ale nieuchronnie trafiało do archiwów z powodu zmienionej sytuacji rynkowej. Ale w okresie własności państwowej jeszcze większą ilość wrzucano do głębokich piwnic fabryki po prostu dlatego, że fabryka musiała skupić się na prostszych przedmiotach, aby osiągnąć zaplanowaną produkcję, ponieważ były one znacznie łatwiejsze w produkcji i sprzedaży. Nawet jeśli wyprodukowane dzieła nadal miały swój dawny urok i były klasą samą w sobie, dramatyczny ogólny spadek jest aż nazbyt oczywisty, co można również zobaczyć w wielu innych państwowych obiektach w tym okresie.

Na krótko przed 9 listopada 1989 r. (upadek muru berlińskiego) warunki pracy w Gräfenthal gwałtownie się pogorszyły. Część siły roboczej widziała nadchodzący koniec państwa, podczas gdy inni po prostu sprzeciwiali się temu, że cała sytuacja była planem propagandowym mającym na celu podważenie socjalistycznego morale. Widząc narastającą presję, w tym możliwość bójek między robotnikami, dyrekcja fabryki zrobiła jedyną rozsądną rzecz i aby uniknąć starć między różnymi grupami robotników, nakazała zamknięcie fabryki i odesłanie ludzi do domów do godz. sytuacja się uspokoiła.

3. Porzellanfiguren Gräfenthal GmbH (1990 do ...)
Po zjednoczeniu Niemiec firma rozpoczęła działalność jako mała spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Ponadto za pieniądze pochodzące z samorządu zaczęli przekształcać fabrykę w Reichmannsdorfie w muzeum przemysłu. W pierwszych miesiącach postępowanie było bardzo powolne i przetrwało głównie dzięki sprzedaży produktów, które pozostały w Gräfenthal w stanie niedokończonym od czasu zamknięcia. Nowi właściciele wiedzieli, że opuszczony stan fabryki spowodowany był ciągłym zaniedbaniem w czasach NRD i był tylko przykrywką dawnej świetności.

Od samego początku przydzielono dwóch pracowników do wydobycia z archiwów wszystkiego, co było przydatne, iw końcu po miesiącach poszukiwań nowi właściciele mogli spojrzeć wstecz na pełną historię obiektu. Nadal było tam absolutnie wszystko, czego dusza zapragnie: katalogi, wzorniki kolorów, schematy dekoracji, zdjęcia, a nawet stare formy, z których wykonano stare figurki Scheidig . Wszystko tam było, nieuszkodzone, tylko czekające na uwolnienie z grubej warstwy kurzu i ponowne użycie.

Dziś firma posiada imponującą linię produktów obejmującą ponad 10 000 modeli. Jednak wszystkie zainwestowane pieniądze i czas nie zostałyby zrealizowane bez ostatecznej zmiany nazwy: teraz firma dumnie nosi nazwę Porzellanfiguren Gräfenthal (ehemals Carl Scheidig) ⇒GmbH dla upamiętnienia swojego poprzedniego właściciela.

Wyprzedaż kolekcji.

See1605/AMLei/ H 26