Ciekawy debiut młodego politologa, który opisuje życie codzienne urzędnika kościelnego w realiach polskiej prowincji. Historia miejscami dyskusyjna, ale częściej wyrażająca tęsknotę za Kościołem nowoczesnym, otwartym na potrzeby wiernych i bliskim każdemu człowiekowi, bez względu na poglądy jakie wyznaje.

Bohaterem powieści jest młody biskup, watykański urzędnik i światowiec, który zostaje przeniesiony do zapomnianej przez Boga i ludzi diecezji na wschodnich rubieżach Polski. Poruszony sytuacją, jaką tam zastaje, postanawia wprowadzić pewne zmiany, a robi to w dość oryginalny, jak na urzędnika kościelnego, sposób. Nie brakuje tu zabawnych historii, rodem z klasycznych komedii, ale cel uświęca środki. Czy uda się ambitnemu duszpasterzowi pokonać zaściankowy konserwatyzm i marazm, czy poradzi sobie z osobistymi kryzysami?