Pieczęć lakowa Herbu Krzywda XIX wiek

Polski Herb Szlachecki.

Tłok pieczęci wykonany z mosiądzu.

Uchwyt pieczęci drewniany.

W polu błękitnym podkowa srebrna ocelami w dół zwrócona. W środku niej krzyż kawalerski złoty. Na niej umieszczony krzyż kawalerski złoty bez prawego ramienia. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Legenda herbowa: Herb nawiązuje do rodowej legendy mówiącej o tym jak jeden z Lubiczów brata przy podziale ojcowizny zabił lub skrzywdził.

Najwcześniejsze wzmianki: Brak średniowiecznych zapisek i pieczęci. Nie znają go Paprocki i Długosz. Herb powstał przypuszczalnie w XVI stuleciu jako mutacja herbu Lubicz. Najbardziej rozpowszechniony na Mazowszu, Litwie i w Prusach. Występuje również na Podkarpaciu (daw. rzeszowskie) na obszarach Weryni, Kolbuszowej i Lipnicy.

Herbowni: Najpełniejszą listę herbownych stworzył Tadeusz Gajl w Herbarzu polskim od średniowiecza do XX wieku z 2007 roku. Lista zawiera 111 nazwisk.

Wysokość pieczęci 78,6 mm
Wymiary tłoka 17,3 x 14,7 mm
Waga 23,9 gram