Talerz dekoracyjny Ćmielów -stan bardzo dobry
Talerz z napisem PŻM

Talerz dekoracyjny
Ćmielów, lata 60. XX w.;
Śr. 29,5 cm;
porcelana, farby naszkliwne, kalka ceramiczna złocenia;
projekt dekoracji: Zofia Stryjeńska, przedstawienie tańca „Kołomyjka”(1927 r.)
sygnatura: ĆMIELÓW/MADE IN POLAND
Napis: PŻM/ Polska Żegluga Morska/

Talerz dekoracyjny z przedstawieniem tańca Polka Porcelana sygnowana, farby naszkliwne, kalka ceramiczna. Średnica 29.5 cm.
Zofia Stryjeńska, z domu Lubańska (Kraków 1891 - 1976 Genewa) - malarka, ilustratorka, scenograf - była jedną z barwniejszych postaci polskiego środowiska artystycznego w dwudziestoleciu międzywojennym. Po krótkim okresie nauki u Leonarda Stroynowskiego i w krakowskiej szkole Marii Niedzielskiej wyjechała do Monachium, gdzie w latach 1911-1912 w męskim przebraniu studiowała w Akademii Sztuk Pięknych (kobiet wówczas na studia nie przyjmowano). Debiutowała w krakowskim TPSP w roku 1912 cyklem kartonów Polskich bajd inspirowanych opowieściami ludowymi. W 1916 wyszła za mąż za Karola Stryjeńskiego. Do 1919 mieszkała w Krakowie, później w Paryżu, Krakowie, Zakopanem i Warszawie. W roku 1925 odniosła międzynarodowy sukces na Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu, otrzymując Gran Prix w czterech działach (malarstwo, plakat, tkanina, ilustracja) oraz Diplom d’Honneur za projekty zabawek. Zajmowała się dekoracyjnym malarstwem architektonicznym, polichromią, ilustratorstwem, scenografią (m.in. Harnasie Karola Szymanowskiego; 1938), wzornictwem przemysłowym (projekty kilimów, zabawek). Stworzyła własny specyficzny styl w dekoracyjnie stylizowanych, barwnych, pełnych dynamiki i temperamentu obrazach; temperach, akwarelach i gwaszach. W ich tematyce odwoływała się do legend, wierzeń, historii i obyczajowości ludowej. Wydała kilka tek graficznych (Bożki słowiańskie, 1917 i 1922) i albumów reprodukcji (Tańce polskie, 1927; Pascha, 1929; Piastowie, 1929; Gusła Słowian / Magie Slave, 1934).