„Skoro kobieta może zgodnie z prawem zawisnąć na szubienicy, winna również mieć prawo stanąć na mównicy” – to słynny cytat z Olimpii de Gouges, francuskiej abolicjonistki, niezależnej myślicielki i prekursorki feminizmu, bohaterki komiksu Catel oraz Jose-Louisa Bocqueta – duetu, któremu sławę przyniosła głośna biografia „Kiki z Montparnasse'u”.
Olimpia, a w zasadzie Marie Gouzes, wyszła za mąż w wieku 18 lat, niedługo potem została matką, ale także wdową. Chyba nie ubolewała nad tym specjalnie, skoro zasłynęła także takim zdaniem: „małżeństwo to grób dla zaufania i miłości”. Dopiero po śmierci męża poczuła się prawdziwie wolna. Porzuciła dawne nazwisko i została Olimpią de Gouges.
Nazywano ją córą Oświecenia, libertynką i republikanką. Jej ścieżki przecięły się z większością tych, których nazwiska znajdują się w każdej książce o francuskiej rewolucji. Byli wśród nich Wolter, Rousseau, Mirabeau, Lafayette, Benjamin Franklin, Philippe Egalité, Condorcet Theroigne de Méricourt, Desmoulins Marat, Robespierre.
Przeszła do historii nie tylko jako autorka sztuki „Zamor i Mirza, czyli szczęśliwe zatonięcie”, krytykującej niewolnictwo i będącej pochwałą wolności oraz równości wszystkich ludzi bez względu na kolor skóry, ale przede wszystkim jako autorka Deklaracji Praw Kobiety i Obywatelki z 1791 roku. Jej pierwszy artykuł brzmiał: „kobieta rodzi się i pozostaje wolna i równa w prawach mężczyźnie”. W tym wyprzedzającym swój czas dokumencie domagała się równości płci i praw wyborczych dla kobiet. Postulaty te w wielu miejscach świata pozostają rewolucyjne do dziś.
W fascynującej komiksowej biografii Olimpii de Gouges Catel oraz Jose-Louis Bocquet w blisko 300 scenach prowadzą nas przez życie tej niezwykłej kobiety, jednej z najważniejszych postaci w walce o prawa kobiet. Walki, za którą zapłaciła najwyższą cenę.