Wydawnictwo: Via Nova
Wydanie: drugie
Tłumacz: Małgorzata Słabicka
Liczba stron: 512
Format: 170 x 240 mm
Okładka: twarda z obwolutą
Stan ogólny: bardzo dobry

Wrocław widział w swojej historii wielu władców. Ale tylko w 1945 roku przesunięcie granic państwowych pociągnęło za sobą całkowitą wymianę ludności. Niemcy zostali wypędzeni z Wrocławia, a na ich miejsce przybyli Polacy, wśród których znajdowali się liczni wypędzeni z polskich Kresów Wschodnich włączonych do Związku Radzieckiego. Dla większości nowych osadników Wrocław na długo pozostał obcym miastem, które, jak się powszechnie obawiano, prędzej czy później znowu mogło znaleźć się w rękach Niemców. Miasto - twierdza, zniszczone podczas oblężenia w ostatnich miesiącach wojny, było w latach pięćdziesiątych nadal morzem ruin. Jednak w dyplomatycznych zabiegach o granicę na Odrze i Nysie Wrocław miał tak kluczowe znaczenie polityczne, że państwo i społeczeństwo polskie wspólnymi siłami przystąpiły do odbudowy stolicy Śląska i uczyniły z niej wspaniałą metropolię.

Autor ukazuje, jak przełom 1945 roku wyglądał z perspektywy Wrocławia, jak z niemieckiego miasta próbowano uczynić miasto polskie i w jaki sposób odbiło się to na obliczu tego miejsca. Niemiecka historia Wrocławia była przez długi czas wypierana, jej ślady zaś usuwane. Dziś jednak wrocławianie postrzegają ją jako część swoistej lokalnej tożsamości. Po raz drugi po 1945 roku Wrocław odnajduje się na nowo.