„O krasnoludkach i sierotce Marysi” to poetycka historia łącząca opowieść o świecie ludzkim niepozbawionym trosk i biedy oraz świecie Krasnoludków, które od wieków przeplatały się ze sobą. Niegdyś skrzaty i ludzie żyli razem, jednak z nadejściem chrześcijaństwa małe ludziki musiały zejść pod ziemię. Wciąż jednak chętnie pomagają ludziom, hołdując takim wartościom, jak dobro, sprawiedliwość i miłosierdzie. Przede wszystkim podkreślają wartość sumiennej pracy. Obok płaszczyzny fantastycznej w utworze spotykamy się ze smutną, choć zakończoną happy endem, historią osieroconej Marysi, a także wydźwignięciem się z biedy gospodarza Skarbka. W utworze zachwyca przepiękny język, barwne opisy rodzimej przyrody i ciekawe ukazanie historii, zwyczajów i wierzeń wiejskiego ludu.