Nero kilka lat życia spędził na łańcuchu przy lichej budzie, która nie dawała żadnego schronienia przed zimnem i mrozem. Neruś został odebrany w ostatniej chwili, gdy nie leczona choroba doprowadziła prawie do eksplozji gałki ocznej. Mimo ogromnego cierpienia Nero pozostał psiakiem pogodnym, radosnym, mega wdzięcznym za każdy kontakt z człowiekiem. To cudowny pies! jak to labradory - kocha ludzi, tuli się, domaga głaskania, zgadza się z innymi psami.
Szukamy kochającego domu, dla którego nie będzie problemem, że Nero nie widzi na jedno oko (które dzięki specjalistycznemu zabiegowi udało się uratować, ale niestety nie udało się przywrócić wzroku), W żaden sposób nie ogranicza to sprawności Nera, ale wymaga zakraplania, co Nero spokojnie znosi.
Nero jest zaszczepiony, wykastrowany.