Misia została znaleziona w nocy na ulicy w centrum miasta. Ledwie podnosiła główkę, nie dając nadziei, że uda się kicie uratować. A jednak! Nie wiem, czy koty mają 9 żywotów, ale Misia z pewnością dostała drugą szansę. Długie leczenie, operacja, amputacja ogonka i lekkie popuszczanie moczu, czasem kupka na środku pokoju. Nikt kici nie chciał. Ludzie mają nowe domy, błyszczące panele, a do tego pasuje rasowy zdrowy kot, a nie Misia. Koteczka wylądowała w fundacji, wśród zbyt licznych kotów, które często ją denerwują, bo ciągle któryś idzie do domu, a Misia jak ten rekwizyt, zakurzony, co dzień starszy, ale ciągle jest. Raz udało jej się trafić do domu. Na dwa tygodnie. Na podłodze były kafle, które łatwo umyć, a na fotelu folia i kocyk, tak na wszelki wypadek. Pani domu zakochała się w kici na zabój. I to był wyrok, bo pan domu pozazdrościł takiej miłości i kazał kota oddać. Taka miłość zdarza się człowiekowi często tylko raz w życiu, a co dopiero czarnemu kotu. Ale Misia dostała już raz drugą szansę , czy wyczerpała tym samym swój limit szans na szczęśliwe życie. Masz kafelki na podłodze, masz kawałek folii, zadzwoń, spytaj o Misię.