Zmęczony warszawskim światkiem literat Michał wyjeżdża do leśniczówki w wyludnionych poza sezonem Międzyzdrojach. Z walizką na kółkach, ciężkim laptopem i strojami nieprzydatnymi w lesie jedzie odwiedzić Roberta, którego właściwie nie zna. Ma nadzieję, że przy okazji w spokoju zacznie pracę nad kryminałem. Niestety, mroczna przeszłość leśniczówki i jej właściciela, tytułowego Drwala, sprawia, że kryminałem staje się samo życie pisarza, a dawne, skrywane tajemnice domagają się ujawnienia.
Michał Witkowski, jeden z najciekawszych współczesnych polskich pisarzy, stworzył kryminał przekorny, autoironiczny, pełen groteski i czarnego humoru. Drwal to powieść-fenomen, jeden z tych nielicznych przypadków literatury z wyższej półki, który nie tylko zyskał aprobatę krytyki, ale i zachwycił setki tysięcy czytelników. Przetłumaczony na wiele języków, został nominowany do LITERACKIEJ NAGRODY NIKE oraz Nagrody Literackiej Europy Środkowej Angelus.
GDYBY FEDERICO FELLINI NAKRĘCIŁ DOM ZŁY, DOSTALIBYŚMY WŁAŚNIE DRWALA.
Drwal to jedna z najlepszych obok Lubiewa książek Witkowskiego. Lekko poprowadzona, z dopracowaną (choć zawikłaną) intrygą kryminalną, rozmaitymi literackimi odniesieniami, pełna humoru i – co najważniejsze – autoironiczna.
Justyna Sobolewska, „Polityka”
Witkowski z jednej strony serwuje nam kryminał z trupem pięknej kobiety w tle, z drugiej autoironicznie nawiązuje do swojej najgłośniejszej powieści Lubiewo. Sięga też po Gombrowicza (język, klimat), Prousta (wspomnienia). (…) Napisał powieść o dojrzałości, jej braku, smutku i poszukiwaniu miłości.
Piotr Kępiński, „Newsweek”