"Only from the Mind of Minolta" – takie było hasło reklamujące Minoltę Vectis S-1 Minolta to pierwsza firma, która wypuściła na rynek lustrzankę w standardzie Zaawansowanego Systemu Fotograficznego. Prezentacja nowego modelu odbyła się w lutym 1996 roku

Lustrzanka APS Minolty, przy początkowym braku takiej oferty u innych firm, spotkała się z dużym zainteresowaniem i zdobyła sobie sporą popularność.

Korpus Vectisa S-1 nie posiada typowego dla lustrzanek, wyraźnie zaznaczonego w konstrukcji aparatu, pryzmatu, który już na pierwszy rzut oka odróżnia je od kompaktów. Zamiast niego zastosowano unikalnie rozwiązany system luster, który przenosił obraz do położonego w górnym lewym rogu korpusu celownika (także unikalne w lustrzankach rozwiązanie). Do tego aparat był malutki - 126.5 x 76.5 x 63.5 mm i leciutki - 365 g, więc w sumie przypomina zwykły kompakt.

We wnętrzu Vectisa S-1 inżynierowie Minolty, oprócz wspomnianego systemu luster, zdołali jeszcze schować małą podnoszoną lampę błyskową (l.p. 14 dla popularnej czułości filmów ISO 200) i znajdujące się pod wysuwaną pokrywką sanki do dodatkowej lampy dedykowanej. Vectis S-1 nie posiada typowej dla aparatów małoobrazkowych, otwieranej z tyłu korpusu, pokrywy filmu (tylnej ścianki). Zamiast niej na lewej ściance bocznej znajduje się, zgodnie z założeniami systemu APS, wysuwana kieszonka na kasetkę z filmem. Po przeciwnej stronie korpusu znajduje się przełącznik wyboru formatu zdjęcia. Z boku celownika umieszczono małe pokrętło do korekcji ewentualnej wady wzroku fotografującego.

Zewnętrzna część obudowy Vectisa S-1 ma elegancką nowoczesną (albo raczej futurystyczną) linię i atrakcyjną złotą metalizowaną barwę. Wykonana jest z tworzywa sztucznego, a jej gumowany pewny uchwyt ma modną ostatnio barwę grafitową. Tegoż samego koloru i jeszcze drobniejszych rozmwiarów - 36 x 91 x 58 mm, i wagi - 100 g jest opracowana specjalnie do Vectisa S-1 kompaktowa lampa błyskowa SF-1. To maleństwo, o skierowanym jedynie na wprost palniku, ma liczbę przewodnią 28 (ISO 200). Podobnie małe, grafitowe i gumowane są małe obiektywy Vectisa, które wraz z aparatem sprawiają miłe dla oka wrażenie.

Obsługa

Vectis S-1 miał dobrze oznaczone wszelkie tryby działania i odpowiadające im przyciski. Na tylnej ściance znajdowało się okrągłe pokrętło sterujące do wyboru wartości parametrów ekspozycji - znakomity pomysł, po raz pierwszy zastosowany w lustrzance Minolty. Pod kciukiem fotografującego znajdziemy tradycyjny dla Minolty przycisk pozwalający w każdej chwili uruchomić tryb programowy - kolejne bardzo dobre rozwiązanie, pozwalające wykonać poprawne zdjęcia, gdy jesteśmy w trybie z niepożądanym w danej chwili nastawieniem.

Okazuje się, że aby zacząć fotografować Vectisem S-1 wystarczy przejrzeć prospekt, kilka minut pomanipulować aparatem dobierając różne nastawienia i już wiadomo jak go obsługiwać - jest to pierwsza z niespodzianek, jakimi Vectis S-1 będzie nas licznie obdarzał podczas pierwszego fotografowania. Poza prostotą, jego obsługa jest wygodna, a aparat dobrze leży w dłoni. Kolejną zaletą Vectisa S-1 jest możliwość zwinięcia w dowolnej chwili filmu do kasetki, który po ponownym umieszczeniu w aparacie zostaje automatycznie przewinięty do najbliższej nienaświetlonej klatki.

Fotografując małym obrazkiem nie jesteśmy przyzwyczajeni do możliwości zmiany proporcji boków obrazu podczas wykonywania zdjęcia - no, może poza dostępną w niektórych aparatach opcją panoramiczną kadru, która i tak niesie ze sobą pewne ograniczenia (o tym poniżej). Kwestie kadrowania i dobierania proporcji boków odbitki ustala się w ciemni, w minilabach przy pomocy odpowiednich karet negatywowych, specjalnych urządzeń typu Create a Print Kodaka czy komputerów. Zwykle w tej praktyce potrzebne są jeszcze specjalne obcinarki czy zwykłe nożyczki.

APS dawał fotografującemu możliwość wyboru, zanim naciśnie spust migawki, trzech formatów odbitki: tradycyjnego (C - stosunek boków 2:3) panoramicznego (P - 1:3) i formatu ekranu telewizji wysokiej rozdzielczości (HDTV - 9:16). Jednocześnie nie oznacza to, że decydując się na dany format, fotografujący nie będzie mógł później otrzymać zdjęcia z pozostałymi proporcjami boków. Aparat APS zawsze naświetla pełną klatkę, czyli format HDTV. Jeśli po otrzymaniu odbitek wybrana proporcja nie spełnia naszych oczekiwań możemy zlecić do wykonania z tej samej klatki odbitki o pozostałych dwóch proporcjach boków! W formacie małoobrazkowym przy panoramie wysłonięta część obrazu klatki zdjęciowej sprawia, że nie możemy naświetlić całej jej powierzchni. W związku z tym niemożliwe jest otrzymanie innego zdjęcia z pełnej powierzchni klatki. Ponadto zarejestrowana na pełnej klatce APS (proporcje HDTV) panorama ma większy kąt widzenia niż w formacie małoobrazkowym, gdzie zostaje zarejestrowana na klatce tradycyjnej. Są to dość istotne różnice pomiędzy zdjęciami panoramicznymi obydwu systemów.

Panorama i HDTV

Formatu panoramicznego użyjemy nie tylko w przypadku typowych panoram, widoków. Jest znakomity do wszelkiego rodzaju pojedynczych obiektów o wysmukłym kształcie - zarówno poziomym, jak i pionowym, np. Kolumna Zygmunta czy Most Poniatowskiego. Ponadto można nim fotografować więcej obiektów tworzących w grupie takie korzystne kształty, np. stojące w rzędzie koło siebie gołębie, ludzi, samochody itd. Przy zamówionej szerokości papieru fotograficznego format ten daje najdłuższe odbitki o największym powiększeniu, więc jest szczególnie czuły na jakość filmu.

Format HDTV to kolejna znakomita opcja. To taka panorama dla mniej wysmukłych obiektów (9:16, a nie 1:3), która powstaje przez wydłużenie dłuższego boku formatu tradycyjnego. W celowniku aparatu (obserwacja pozioma), obejmuje więcej od formatu tradycyjnego obrazu w poziomie (tyle co format panoramiczny), ale przy tej samej co tradycyjny wielkości w pionie. Daje więc na zdjęciach taki sam jak w formacie panoramicznym kąt widzenia w poziomie, ale o dodatkowym polu obrazu w pionie.

Nastawianie ostrości

System automatycznego nastawiania ostrości Minolty Vectis S-1 nie należy do najcichszych i najszybszych. Aparat nie posiada wbudowanego oświetlacza podczerwienią, a układ nie dysponuje czujnikiem o wygórowanej czułości (EV 1-19, ISO 200), więc przy niskim kontraście lub słabym oświetleniu ma duże kłopoty z nastawieniem ostrości. W takich przypadkach pomaga jedynie lampa dedykowana, która jest wyposażona w odpowiedni oświetlacz.

W Vectisa S-1 wbudowano pojedynczy czujnik AF - liniowy, poziomy, więc przy obiektach bez wyraźnych linii pionowych kłopoty z nastawianiem ostrości ponawiają się (wyjściem z takiej sytuacji jest przekręcenie korpusu o 90 stopni i złapanie ostrości w pionie). Czasami także, przy tylnym oświetleniu obiektu, nastawienie ostrości nie jest zbyt precyzyjne, ale w typowych warunkach zdjęciowych i przy typowych motywach Vectis S-1 daje prawidłowe rezultaty.

Minolta Vectis S-1 dysponuje szerokim polem nastawiania ostrości, w którym automatycznie, jak w Dynaxach, wykrywane są i ogniskowane poruszające się obiekty (dobiegaczka). Szkoda, że do takich zdjęć aparat realizuje jedynie jednoklatkowy przesuw filmu (1 kl/sek).

Tryby pracy

Minolta Vectis S-1 daje fotografującemu dużą ilość możliwości twórczych - wyposażono ją w automatykę czasu, przysłony i programowaną oraz pełny manual. Ma pionową metalową migawkę o czasach otwarcia od 30 do 1/2000 sek + B, z czasem synchronizacji 1/125 sek lub dłuższym oraz 1/90 sek przy bezprzewodowym wyzwalaniu z lampami dedykowanymi. Dla początkujących Minolta przewidziała pięć programów tematycznych: portret, krajobraz, zbliżenia, sport i portret nocny.

Ważną funkcją dostępną w Minolcie Vectis S-1 jest FTPM (Fixed Time Printing Mode). W systemie APS, dzięki magnetycznym informacjom zawartym na filmie, wszystkie odbitki podczas kopiowania są automatycznie korygowane, aby wyszły najlepiej jak to możliwe. Jednak Vectis S-1 został zabezpieczony przed taką minilabową korekcją, której z pewnością niechętnych byłoby wielu twórczych entuzjastów fotografii, celowo naświetlających na filmach różne przedziwne, bardziej lub mniej efektowne rzeczy. Naciśnięcie przycisku FTPM w aparacie powoduje, że podczas kopiowania klatka zostaje naświetlana bez dodatkowych korekcji w ekspozycji, umożliwiając otrzymanie np. zdjęcia sylwetkowego z zachodem słońca. W Minolcie Vectis S-1 system ten działa bez zarzutu.

Posiadam do niej jeszcze jeden obiektyw dostępny w innym ogłoszeniu.