Dlaczego piszę o sobie, skoro już tyle napisano o mnie? Ksiądz czymś musi różnić się od świeckich, nie powinno mu zależeć na pokazywaniu siebie. Uczono nas w seminarium, że ksiądz musi być dyskretny i skromny w mówieniu o sobie. Tymczasem jednak tak się złożyło, że ukazało się kilka książek o moim życiu i twórczości. Zdarzało się, że omawiając moje wiersze pisano o dialektyce, antynomiach, Pascalu, Heraklicie, Heglu, koegzystujących realiach. Przeraziłem się. Otworzyłem tom moich wierszy i natrafiłem na takie teksty: polna myszka siedzi sobie, konfesjonał ząbkiem skrobie... - uspokoiłem się. Jestem im wdzięczny za to, że chcieli zwrócić na mnie uwagę. Niestety przeważnie pisali niezgodnie z moją wrażliwością. Chciałbym więc napisać coś o sobie tak, jak mi to odpowiada, tak jak to czuję i widzę."