Niewielu z czytelników varsavianów, ale i książek o historii, kulturze i sztuce w szerszym ujęciu terytorialnym, bez dłuższego zastanowienia powiąże Warszawę z nowożytnymi zabytkami rzeźby kamiennej i marmurowej o znaczącej wartości. Nadwiślańska stolica „[…] dla wielu osób interesujących się historią sztuki i kultury materialnej jawi się jako miasto gruzów, którego dziedzictwo materialne doby nowożytnej właściwie już nie istnieje. Kulminację tych zniszczeń w hekatombie II wojny światowej poprzedziły jednak wcześniejsze katastrofy: > i wojna północna, rozbiory, bezprecedensowa gwałtowna modernizacja miasta w ciągu XIX i XX w., wreszcie – niejednokrotnie – brak świadomości i należytej opieki nad zabytkami staropolskimi.” – mówi sam autor we Wprowadzeniu. Tymczasem zgromadzony w trakcie wieloletnich badań i teraz przedstawiony w książce materiał – ujęty w szerokim kontekście sztuki terenów Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego – przywraca stolicy należne jej miejsce na mapie rzeźby i kamieniarki Rzeczypospolitej Obojga Narodów w XVII w.

W publikacji zaprezentowano także sensacyjne wyniki eksploracji realizowanych w ramach projektu “Wisła 1655-1906-2009 – Interdyscyplinarne badania dna rzeki”, kierowanego przez dr. Huberta Kowalskiego. Otworzyły one nowy etap studiów i zaowocowały znaczącym powiększeniem materiału badawczego o relikty zrabowanych przez Szwedów w 1655 i 1657 r. elementów kamieniarki architektonicznej Villae Regiae Władysława IV i Jana II Kazimierza Wazów przy Krakowskim Przedmieściu.

Pierwszej prezentacji doczekały się na lamach książki także przełomowe ustalenia źródłowe

i historyczno-artystyczne dotyczące bezprecedensowych zamówień rzeźbiarskich króla Jana III Sobieskiego z lat 1681-94 w Amsterdamie i Antwerpii dla rezydencji i ogrodu w Wilanowie. Tekst wzbogaca imponujący materiał ilustracyjny, szczegółowa bibliografia przedmiotu oraz podstawa źródłowa.

Liczba stron: 368
Format: 175 x 250 mm

papier kredowy, publikacja bogato ilustrowana