Piękna i unikalna Lampa Naftowa Reichenbach.

Sygnatura od 1968 r
Wytworzona w 1972.

Wysokość całkowita 43 cm

Kominek wysokości 22 cm
Średnica dolna 3,5 cm
Średnica górna 2,5 cm

Galeryjka mosiądz .

Zbiornik i podstawa porcelana zdobiona reliefami stylu caro oraz motywami kwiatowymi
Delikatne zdobienia zbiornika złotem oraz szerokim pierścieniem na podstawie.

Lampa Naftowa Kolekcjonerska.

Cudowny prezent okolicznościowy dla Konesera.

Stan Bardzo Dobry ( do wymiany knot )

Lampa użytkowana w bardzo dobrym stanie.

1.Porzellanfabrik Reichenbach
(1900 do 1903)

Różne źródła podają różne daty powstania, a nawet Danckert w swojej książce o europejskiej porcelanie błędnie traktuje dwa okresy firmy jak dwie różne fabryki. Fakty są jednak dość proste: sama fabryka została założona w 1900 roku przez grupę dziewięciu niezależnych dekoratorów porcelany, a produkcję rozpoczęła w 1901 roku. Z tego okresu nie są znane żadne znaki.

[2] : Porzellanfabrik Schwabe & Co.
(1903 do 1918)

Niewielką fabrykę kupił w 1903 roku Gustav Schwabe , a jej asortyment zmienił się głównie na zestawy do kawy, herbaty i jadalni. Nie są znane żadne znaki, które były definitywnie używane przez Schwabe .

[3] : Reichenbacher Porzellanfabrik C.&E. Carstens GmbH (1918 do 1938)

W 1918 roku fabrykę przejęli bracia Christian i Ernst Carstens , którzy w tym czasie byli już właścicielami zakładów produkujących porcelanę i ceramikę w Rheinsberg, Haldensleben, Rathenow, Velten, Gräfenroda, Georgenthal, Greußen, Wallhausen, Sorau, Blankenhain, Lubeka, Elmshorn, Zeven i Hirschau. W ramach słynnej grupy Carstens fabryka w Reichenbach stale się rozwijała, osiągając przedwojenne maksimum 170 pracowników w 1937 roku.

[4] : Reichenbacher Porzellanfabrik C.&E. Carstens Erben KG (1938 do 1968)

W 1949 r. fabryka zatrudniała 200 pracowników, a ponieważ znajdowała się we wschodnich Niemczech, ale faktycznie należała do zachodnioniemieckiej rodziny, miała specjalny status. W ciągu pierwszych kilku lat nowo powstałe państwo wschodnioniemieckie miało inne problemy do rozwiązania, ale potem coraz więcej ingerowało w biznes wywodzący się z RFN, w końcu domagając się, aby wszystkie takie fabryki i firmy miały wschodnioniemieckiego „urzędnika” w zarządzie lub zainstalowany jako menedżer. Urzędnicy ci oczywiście bezpośrednio ingerowali w regularny biznes i utrudniali postęp, całkiem skuteczna metoda, która oczywiście znacznie ułatwiła państwu późniejszą po prostu znacjonalizację tych przedsiębiorstw, ponieważ właściciele z Niemiec Zachodnich w końcu byli zadowoleni, że się ich pozbyli.

[5] : VEB Porzellanwerk Reichenbach (1968 do 1990)

Firma została upaństwowiona w 1968 roku i początkowo stała się filią VEB Porzellankombinat Kahla , która prowadziła fabrykę Reichenbach pod nazwą „Werk XI”, zanim ostatecznie stała się częścią nowo założonego koncernu Porzellanfiguren Gräfenthal w 1972 roku.

[6] : Porzellanfabrik Reichenbach GmbH (1990 do 1993)
Po zjednoczeniu Niemiec fabryka została sprzedana irańskiemu inwestorowi, jednak jego plany ożywienia marki nie powiodły się i już trzy lata później był zmuszony sprzedać firmę trzem specjalistom od porcelany z Turyngii.

[7] : Porzellanambiente Reichenbach (1993 do ..
Od początku działalności Porzellanambiente Reichenbach główny nacisk kładziono na to, aby zewnętrzni projektanci tworzyli własne projekty i zlecali ich produkcję specjalistom lub pozwalali im ożywić klasyczne projekty Reichenbach. Z biegiem czasu znani projektanci, tacy jak Christine Klauder , Gerd Sommerlade czy duet Metz & Kindler, stworzyli przedmioty lub serie, które otrzymały różne nagrody za wzornictwo, podobnie jak Paola Navone , która od 2003 roku tworzyła różne linie produktów pod marką Paola Navone per Reichenbach .

Wyprzedaż kolekcji.

See0905- DC24/ DM 11